این پژوهش، با هدف بررسی رابطه آمادگی دولت الکترونیک و اعتماد عمومی، ضمن تبیین نقش میانجی شفافیت سازمانی در دانشگاه¬های دولتی شیراز مبتنی بر راهبرد روابط علّی میان متغیرها انجام شده است. برای انجام پژوهش، ابتدا پرسش¬نامه های پژوهش تهیه و پس از اطمینان از پایایی آنها، در بین نمونه 311 نفری از اعضای هیأت علمی قلمرو مکانی پژوهش توزیع شد؛ برای بررسی مقدماتی روایی سازه سنجه از فن تجزیهً مولفه های اصلی و به منظور اجتناب از تهدید واریانس مشترک، آزمون یک عاملی هارمن اجرا شد. برای بررسی فرضیه ها، نخست با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی، مدل¬های اندازه گیری پژوهش در نرم افزار amos graphicsبرآورد و آزمون شدند. برای بررسی مدل های پژوهش، پنج شاخص کا اسکوئر بهنجار شده، برازش افزایشی، برازش تطبیقی، توکر- لوئیس و ریشه دوم مربعات خطای برآورد بررسی و ارزیابی شدند. پس از آن¬که از روایی همگرا و تأیید برازش داده ها به مدل¬های اندازه گیری پژوهش (ساختار سیستم¬های اطلاعاتی، فنّاوری، آمادگی دولت الکترونیک و شفافیت سازمانی) اطمینان حاصل شد، مدل معادل? ساختاری مورد آزمون واقع شد که در نهایت به تأیید فرضیات پژوهش مبنی بر اثر شفافیت سازمانی در اعتماد عمومی و آمادگی دولت الکترونیک در شفافیت سازمانی در سطح اطمینان 99 درصد انجامید. همچنین نتایج نشان داد متغیر شفافیت سازمانی، به صورت جزئی، میانجی اثر آمادگی دولت الکترونیک در اعتماد عمومی است. از این رو، دیگر فرضیه پژوهش نیز در سطح اطمینان یاد شده تأیید شد. برای بررسی نقش متغیر میانجی، از روش چهار مرحله¬ای بارون و کنی استفاده شد.