به منظور تشخیص ژن های پاکوتاهی حساس و غیرحساس به جیبرلیک اسید آزمایشی به صورت کرت خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد در پاییز 91 به اجرا درآمد. مواد ژنتیکی این مطالعه شامل لاین های جایگزین کروموزومی کاندید شامل لاین های 4a، 4b، 4d، 2dو 7b از دو سری لاین جایگزین مشتمل بر لاین های جایگزین کروموزوم های رقم تایمستین در زمینه ی چاینزاسپرینگ و لاین های جایگزین کروموزومی از رقم رداجیبشین در زمینه ی ژنتیکی چاینزاسپرینگ به همراه والدین آنها (رقم های چاینزاسپرینگ و تایمستین) بودند. اعمال تیمار جیبرلیک اسید در دو مرحله ی سه برگی و ابتدای پنجه زنی انجام شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر ژنوتیپ برای اکثر صفات به جز عملکرد بیولوژیک، وزن صد دانه، عملکرد دانه در بوته، وزن خشک کاه و کلش و وزن خشک ریشه معنی دار شد. که دلالت بر وجود تنوع ژنتیکی و امکان تعیین کروموزوم های حامل ژن های موثر بر صفات مورد مطالعه می باشد. اثر عمومی ga که با استفاده از آزمون t-test انجام شد نشان داد که این اثر عمومی تنها برای ارتفاع، وزن صد دانه و وزن ریشه معنی دار است. برای سایر صفات غیرمعنی دار بود. همچنین مشخص شد که ga ارتفاع را افزایش ولی وزن صد دانه و وزن ریشه را کاهش می دهد. نتایج مقایسه میانگین بین لاین جایگزین و والد گیرنده نشان داد که کاهش ارتفاع تنها برای لاین جایگزین re-2d معنی دار بوده است و این نتیجه نشان می دهد کروموزوم 2d حاوی ژن های پاکوتاهی و غیرحساس به ga می باشد. علاوه بر آن نتایج مقایسه میانگین بین دو سری لاین جایگزین نشان داد که تنها تفاوت بین کروموزوم 2d رقم های رداجیبشین و تایمستین برای کاهش ارتفاع معنی دار است. نتایج تجزیه همبستگی نشان داد که تنها بین ارتفاع و طول میانگره همبستگی مثبت و معنی دار وجود دارد و طول میانگره و تعداد گره 97 درصد از تنوع برای ارتفاع را توجیه می کنند.

رحم، بافتی پویاست که در پاسخ به تغییرات هورمونی طی چرخه¬های تولیدمثلی تحت فرآیندهای دوره¬ای بازسازی، تمایز و ریزش قرار می¬گیرد. در سال¬های اخیر سلول¬های بنیادی بالغ در آندومتر انسان و موش شناسایی شده¬اند. فاکتورهای رونویسی oct4 و sox2 برای حفظ پرتوانی سلول ضروری می¬باشند. در مطالعه حاضر بیان oct4 و sox2 بافت رحم موش اواریکتومی در مقایسه با موش¬های اواریکتومی تیمار شده با هورمون¬های تخمدانی اگزوژن با استفاده از ایمنوهیستوشیمی و real time pcr بررسی شد. موش¬های ماده بالغ پس از تعیین سیکل با اسمیر واژن، اواریکتومی شدند. پس از 2هفته، موش ها با هورمون¬های استرادیول، پروژسترون و ترکیب استرادیول- پروژسترون به مدت 5 روز تیمار شدند و پس از قربانی شدن، رحم برداشته شد. رنگ¬آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین، ایمنوهیستوشیمی نشانگرهای پرتوانی oct4 و sox2 بر روی برش¬های پارافینی ناحیه میانی شاخ رحم و real time pcr از dna مکمل mrna نشانگرهای پرتوانی آماده شده از بافت رحم انجام شد. رنگ¬آمیزی ایمنوفلوروسنت، تفاوت در جایگاه بیان نشانگرهای پرتوانی oct4 و sox2 را در آندومتر و میومتر رحم گروه¬های تیمار نشان داد. مقایسه چرخه نرمال آستانه (ct)، سطوح متفاوت بیان ژن¬های نشانگر پرتوانی را در گروه درمان با استرادیول در مقایسه با سایر گروه¬ها نشان داد. مطالعه حاضر نشان داد که بیان oct4 و sox2 در رحم موش نحت تاثیر هورمون های استروئیدی است.

سجع از جمله آرایه های لفظی است که به دلیل همانند سازی واژه های پایانی دو یا چند جمله از نظر وزن (متوازن) یا حرف آخر کلمه (مطرّف) و یا هر دو (متوازی)، آهنگ خاصّی به کلام می بخشد؛ هم از این روست که در زیبایی شناسی آوایی نثر، جایگاهی ممتاز دارد. سجع از مؤلفه های محوری در برخی از متون کهن فارسی است. بهارستان عبدالرّحمن جامی و التّفاصیل فریدون توللی از جملۀ این متون هستند که نثر آن ها به واسطۀ استفادۀ وسیع و گسترده از این آرایۀ لفظی، مسجّع نامیده می شود. در این تحقیق که به شیوۀ توصیفی - تحلیلی صورت می گیرد، ویژگی های زیبایی شناسانۀ سجع پردازی در این دو اثر بر مبنای نوع سجع پردازی، چگونگی به کار گیری انواع سجع، سجع و موسیقی و چگونگی گزینش واژگان سجع تحلیل، تفسیر و مقایسه می شود. در پایان مشخص می شود که سجع هم در بهارستان و هم در التّفاصیل در زیبایی کلام نقش مؤثری دارد. به نظر می رسد در بهارستان کاربرد سجع متوازی و موازنه و ترصیع بیشتر است و در التّفاصیل تضمین المزدوج و سجع متوازن.