از آنجا که کلیه استفاده کنندگان از جمله سرمایه گذاران و اعتباردهندگان جهت اخذ تصمیم گیری های خود به منظور بررسی واحد تجاری به گزارشات مالی اتکاء می کنند، گزارشگری مالی می بایست از کیفیت لازم برخوردار باشد تا تصمیمات درستی توسط استفاده کنندگان اخذ گردد. این تصمیمات درست منجر به تخصیص بهینه منابع خواهد شد که این تخصیص بهینه منابع در وضعیت اقتصادی هر کشور تاثیر بسزایی دارد. در بیانیه شماره یک هیات استانداردهای حسابداری مالی آمده است که کانون توجه گزارشگری مالی، اطلاعات مربوط به عملکرد واحد انتفاعی است که توسط معیارهای سود و اجزای تشکیل دهنده آن تامین می شود. استفاده از سود به عنوان شاخص عملکرد ممکن است با اعمال نظر مدیریت همراه باشد. هدف این تحقیق بررسی تاثیر اجزای مدل های پنج،چهار و سه بخشی صورت جریان وجوه نقد بر مدیریت سود می باشد. به عبارتی دیگر آیا مدل های مذکور تاثیر یکسانی برمدیریت سود دارندیا خیر. این تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی ، توصیفی و همبستگی بوده و سعی بر آن دارد تا تاثیر اجزای مدل های پنج ، چهار و سه بخشی صورت جریان وجوه نقد را بر مدیریت سود مورد بررسی قرار دهد. دوره زمانی تحقیق از سال 1386 تا سال 1390 بوده و جامعه آماری آن متشکل از کلیه شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. نمونه آماری تحقیق براساس روش حذف سیستماتیک شامل 77 شرکت می باشد، که طبق نتایج بدست آمده ضریب تعیین تعدیل شده اجزای مدل پنج بخشی برابر 29.7 درصد ، اجزای مدل چهار بخشی برابر 40.1 درصد و اجزای مدل سه بخشی برابر 18.5 درصد می باشند.این نتایج بیانگرآنست که توان تبیین مدیریت سود اجزای مدل چهار بخشی از اجزای مدل های پنج بخشی و سه بخشی صورت جریان وجوه نقد و توان تبیین مدیریت سود اجزای مدل پنج بخشی از اجزای مدل سه بخشی صورت جریان وجوه نقد بیشتر است