شته مومی کلم (.brevicoryne brassicae (l یکی از آفات مهم کلم در ایران و بسیاری از نقاط دیگر جهان بوده و خسارت قابل توجهی به این محصول وارد می کند. به دلیل مشکلات ناشی از مصرف سموم شیمیایی که در حال حاظر متداول ترین روش کنترل این آفت بشمار می رود، اعمال روش های جایگزین و یا کاهش غلظت مصرف سموم به همراه سایر روش های مدیریتی بویژه کنترل بیولوژیکی ضروری است. در این میان قارچ های بیماریزای حشرات بر اساس بررسی های انجام شده می توانند عوامل مناسبی برای کنترل گونه های مختلف آفات باشند. در این مطالعه بیماریزایی چهار جدایه (demi001, iran 715c, m14 و v245) از قارچ metarhizium anisopliae روی حشرات کامل شته مومی کلم به روش غوطه ورسازی بررسی گردید. همچنین اثرات غلظت زیر کشنده ی 2 جدایه ی قارچ مزبور روی حشرات کامل این شته بررسی شد و میزان پوره زایی حشرات ثبت گردید. غلظت های سوسپانسیون اسپوری جدایه های قارچی شامل: 103، 104، 105، 106 و 107 کنیدی در هر میلی لیتر به عنوان تیمار های زیست سنجی تعیین شدند. هر غلظت 10 بار تکرار شده و در هر تکرار، 10 حشره بالغ به مدت 10 ثانیه در سوسپانسیون های مربوطه غوطه ور گردیدند. حشرات تیمار شاهد نیز در آب مقطر استریل همراه با 0/05 درصد tween-80غوطه ور شدند. آزمایش ها در دمای 2±25 درجه ی سلسیوس و رطوبت نسبی 10±60 درصد و دوره ی روشنایی: تاریکی 16: 8 ساعت انجام گرفت. شمارش تلفات یک روز پس از تیمار کردن آغاز گردید و تا 14 روز ادامه یافت. نتایج آزمون های زیست سنجی نشان داد که بالاترین مرگ و میر و پایین ترین شاخص های lc50 و lt50 متعلق به دو جدایه ی demi001 و m14 بود. جدایه ی (iran 715c (3/7×107=lc50 پایین ترین میزان مرگ و میر را در تیمار های مورد مطالعه ایجاد کرد و جدایه ی (v245 (2/3×106=lc50 حد وسط بود. در تمام آزمایش ها میزان مرگ و میر با افزایش غلظت سوسپانسیون کنیدی افزایش یافت. میزان پوره زایی و طول عمر حشرات کامل این شته در اثر غلظت های زیر کشنده ی قارچ کاهش یافت. همچنین پارامتر های dt ،t، rm ، r0 و ? نیز برای شته مومی کلم محاسبه شد و مورد مقایسه ی آماری قرار گرفت. نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm) برای جدایه ی (demi001 (0/3±0/002 بیشتر از جدایه ی m14 و تیمار شاهد بود. کمترین مقدار نرخ خالص تولید مثل (r0) در جدایه ی (m14 (18/95±0/16 مشاهده شد که اختلاف معنی داری در مقایسه با جدایه ی demi001 و تیمار شاهد نشان داد.

فرهنگ جزء جدا ناپذیر هر زبانی است، بنابراین زمانی که با یادگیری یک زبان خارجی سرو کار داریم پوشش دادن ارزش های فرهنگی بسیار حائز اهمیت است. بسیاری از مدرسان حوزه ی زبان خارجی تمایل دارند که با حذف شیوه هایی مانند صرف و نحو و دیداری شنیداری کلاس های مولد، لذت بخش و جذاب تری داشته باشند، از اینرو در این پژوهش بکارگیری هنرهای زبانی در کلاس مورد توجه قرار گرفت. پژوهش حاضر، نقش احتمالی هنرهای زبانی (زیر مجموعه ای از (manipulative که توسط هاردشون و بورن(1990( مطرح شده است را در گسترش حساسیت بین فرهنگی (is) میان زبان آموزان ایرانی مورد بررسی قرارمیدهد. علاوه بر این ، این پژوهش تاثیر بکارگیری حساسیت زبانی را در محیط های آموزشی زبان خارجی در افزایش مهارت زبانی نیز مورد بررسی قرار داده است. و همچنین در سطحی دیگر به بررسی درک زبان آموزان نسبت به هنرهای زبانی می پردازد. بدین منظور یک طراحی مختلط برای اجرای پژوهش حاضر به کار گرفته شد.150 زبان آموز مرد و زن در سطح متوسط، به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. مقیاس حساسیت بین فرهنگی جن و استاروستا (2000) و آزمون زبان انگلیسی کمبریج (2014) به ترتیب برای ارزیابی پیشرفت حساسیت بین فرهنگی زبان آموزان و مهارت زبان آنها انتخاب شدند به عنوان روش در کلاس های گروه ازمایش زبان آموزان در معرض هنر های زبانی قرار گرفتند در حالیکه در گروه کنترل تدریس طبق همان روشهای سنتی ادامه داشت. از سوی دیگر پرسش نامه درک دیسور، شاهانی و تحریری )2014) برای بررسی تاثیر هنر های زبانی ( برای مثال فیلم های ویدیویی ) مورد استفاده قرار گرفت. . نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن بود که آموزش هنر های زبان در کلاس های آموزشی زبان خارجی باعث ایجاد حسایت بین فرهنگی زبان آموزان میشود. همچنین پیشرفت مهارت زبانی نیز قابل توجه بود. همچنین نتایج تحقیق این حقیقت را نشان داد که درک شرکت کنندگان در استفاده از هنرهای زبانی امیدوار کننده بود.