هدف این تحقیق، بررسی تأثیر توجه بیرونی دور و نزدیک بر اکتساب و یادگیری مهارت بدمینتون بود. روش این تحقیق نیمه تجربی و 45 دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی که سابقه بازی بدمینتون را نداشتند، به صورت تصادفی انتخاب و در پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها بعد از اجرای پیش آزمون به صورت همگن در یکی از سه گروه آزمایشی (گروه توجه بیرونی دور، گروه توجه بیرونی نزدیک و گروه کنترل) جای گرفتند. آزمودنی ها در مرحله اکتساب، به مدت 12 جلسه مهارت سرویس بلند بدمینتون را تمرین کردند به طوری که دستورالعمل کانون توجهی مربوط به گروه خود را دریافت می کردند و گروه کنترل بدون هیچ گونه دستورالعمل و فقط با بازخورد مثبت به تمرین پرداختند. در پایان جلسات ششم و دوازدهم آزمون اکتساب و بعد از 48 ساعت بی تمرینی، آزمون یادداری تأخیری به عمل آمد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون واریانس با اندازه گیری های مکرر با استفاده از نرم افزار spss 17 انجام شد. نتایج نشان داد؛ بین آثار دو نوع توجه (دور و نزدیک) در اجرای آزمون اکتساب جلسه ششم و آزمون یادداری تفاوت معناداری وجود نداشت. اما نتایج پس آزمون جلسه دوازدهم بین سه گروه نشان داد گروه توجه بیرونی دور، عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل و گروه توجه بیرونی نزدیک داشت. هر چند بین سه گروه تفاوت معنادار نبود ولی در کل نتایج بیانگر این بود که استفاده از توجه بیرونی دور منجر به عملکرد بهتری نسبت به گروه توجه بیرونی نزدیک و کنترل می شود.