در این تحقیق جذب رشته های مختلف dna به نانوذرات کلوئیدی طلا و نقره بررسی شده است و طیف پلاسمونی نانوذرات در حضور رشته های مختلف dna اندازه گیری شد. نشان داده شد که عوامل متعددی همچون جنس نانوذرات فلزی و ساختار بازی dna در این بر هم کنش دخیل است که تاثیر آن به مراتب بیشتر از هندسه dna می باشد. نتایج نشان می دهد که نانوذرات نقره به دلیل اختلاف بهتری که در پیک های آن مشاهده می شود و ارزان تر بودن نقره و همچنین زمان کم آزمایش برای نقره، برای کاربرد حسگری بهتر از نانوذرات طلا عمل می کنند. اندازه های مختلف نانوذرات طلا برای کاربرد حسگری استفاده شد و نشان داده شد که نانوذرات با اندازه های بزرگ و با روش ساخت 30 نانومتر برای این منظور مناسب نمی باشند. همچنین جذب نانوذرات و رشته های تک بازی به منظور بررسی میزان جذب هر نوع باز به نانوذره بررسی شد. باز نوع a بیشترین خاصیت پوشانندگی و بیشترین چسبندگی را به نانوذرات دارد و در مقابل باز نوع g کمترین چسبندگی و کمترین اثر محافظتی را از خود نشان می دهد.