سختی اندام تحتانی مقاومتی است که یک جسم در زمان اعمال نیرو در مقابل تغییر شکل از خود نشان می¬دهد. مطالعات قبلی نشان دادند که سختی علاوه بر اینکه عامل مهمی در میزان آسیب پذیری افراد است، می¬تواند باعث بهبود اجرای مهارت¬های مختلف از جمله دویدن شود. عوامل مختلفی از جمله سرعت دویدن و کفی می¬توانند موجب تغییر سختی اندام تحتانی و متغییرهای مرتبط با آن شوند، بنابراین بررسی اثر این عوامل بر سختی اندام تحتانی حین دویدن همواره مورد توجه محققان بوده است. با این وجود اثرات آنها بر سختی ا¬ندام تحتانی هنوز مبهم است. هدف این مطالعه بررسی اثر کفی و سرعت بر سختی اندام تحتانی طی فاز اتکای دویدن مردان فعال بود. روش شناسی: برای این منظور 15 نفر از دانشجویان مرد تربیت بدنی دانشگاه مازندران با میانگین سن (3±24) سال و قد(47/5±177) سانتیمتر و وزن (4 /8±6/72) کیلوگرم که سابقه¬ی هیچ آسیبی در اندام تحتانی نداشته، شرکت داده شدند. از هر فرد خواسته شد با 2 سرعت کنترل شده در شرایط کنترل (فقط کفش) و 2 شرایط کفی به علاوه کفش (کفی نرم و نیمه سخت) بر روی صفحه¬ی نیروسنج بدوند. سینماتیک و سینتیک حرکت با استفاده از6 دوربین ویدیو و یک صفحه¬ی نیروسنج اندازه¬گیری و محاسبه شد. روش آماری مورد استفاده در این پژوهش تحلیل واریانس دو عامله با اندازه¬گیری مکرر بود. نتایج: یافته¬ها نشان داد که اختلاف معنی¬داری در میزان سختی پا بین دوسرعت (008/0p= ) و همچنین اختلاف معنی داری بین کفی های مختلف در میزان سختی پا و سختی مفصل مچ پا وجود داشت (001/0p<). در واقع با افزایش سرعت دویدن مقدارسختی پا افزایش یافت (008/0p=)، در حالی¬که سختی مفصل به طور معنی¬داری تغییر نکرد(147/0p=). از طرف دیگرکفی نیمه سخت سختی پا و مفصل مچ پا را به¬طور معنی¬داری افزایش داد(001/0p<). نتیجه¬گیری: با افزایش سرعت از پایین تا متوسط سختی پا افزایش یافت. همچنین با افزایش سختی کفی سختی پا و مفصل افزایش یافت. افزایش سختی در حد نرمال موجب به کارگیری بهتر از انرژی ذخیره شده حاصل از چرخه¬ی کشش- انقباض خواهد بود که نتیجه¬ی آن بهبود عملکرد می¬باشد. بنابراین افزایش این شاخص در مهارت دویدن در سرعت های پایین تا متوسط عامل محدود کننده¬ای برای افزایش سرعت محسوب نمی¬شود¬. از طرف دیگر وقتی پا سخت تر شود جابه جایی عمودی بدن، نیروهای عضلانی و گشتاوری مفاصل مورد نیاز برای غلبه بر نیروی عکس العمل زمین کاهش می¬یابد که این خود موجب کاهش خستگی عضلانی، افزایش اقتصاد دویدن و در نتیجه افزایش استقامت در دویدن می¬گردد¬.