انرژی یکی از بخش‏های مهم اقتصاد می‏باشد و گاز طبیعی و برق از مهم‏ترین حامل های انرژی به شمار می آیند. بیشتر کارهای انجام شده در حوزه پیش بینی در رابطه با تقاضای کل انجام شده است. برای انجام سیاست گذاری ها و برنامه ریزی در این حوزه تنها تقاضای کل کافی نیست، بلکه باید اطلاعات دقیق تری چون کمترین میزان مصرف و بیشترین میزان مصرف وجود داشته باشد تا با توجه به میزان مصارف و اختلاف بین حداکثر و حداقل، برنامه هایی جهت کاهش هزینه ها پیش‏بینی گردد. امروزه به علت عدم قطعیت و توسعه سریع تکنولوژی باید موقعیت های آینده را با استفاده از داده های کم و در بازه زمانی کوتاه مدت پیش بینی کرد. مدل های سری زمانی از جمله arima و برخی دیگر از روش های هوشمند برای دستیابی به نتایج دقیق احتیاج به داده‏های زیادی دارند در همین راستا به منظور برطرف ساختن مشکل مذکور و به‏دست آوردن نتایج دقیق تر از رگرسیون خطی فازی استفاده شده است و مدل های مورد نظر برآورد گردیده و پیش بینی صورت گرفته است. در ادامه سعی گردیده که مقایسه ای بین تقاضای حداکثر و حداقل برق و گاز طبیعی انجام شده و راهکارهایی جهت بهبود وضع موجود ارائه شود.