در این مطالعه ما از سورفکتانت هایی کاتیونی، آنیونی و خنثی جهت انجام واکنش های اصلاحی بر روی پلیمر کئوردیناسیونی (cr)-mil-101 استفاده شد. در طی این واکنش ها میسل های تشکیل شده ی حاصل از سورفکتانت به عنوان هسته ی اولیه قرار گرفته و به فلز اتصال می یابند، سپس رشدmof در اطراف این هسته های اولیه آغاز می شود، پس از اتمام واکنش و سنتز شدن ترکیب مورد نظر سورفکتانت توسط استخراج سوکسیله با اتانل داغ خارج شده و در نتیجه در جای خالی سورفکتانت منافذی در حد مزوپور باقی می ماند. پس این منافذ مزو دارای دیواره هایی میکروپور که ناشی از رشد ساختار mof در اطراف سورفکتانت است می باشند. شواهد ایجاد منافذ مزوپور و میکروپور در مجاورت یکدیگر توسط آنالیز bet و توزیع منافذ توسط آنالیز bjh انجام گرفت، با اینکه نمودار توزیع منافذ ایجاد حفره های مزو را به خوبی مشخص نمود ولی ایزوترم جذب و واجذب نیتروژن مطابقت خوبی با تلفیقی از ایزوترم های مزوپور و میکروپور نداشت. جهت اطمینان از حضور حفره های مزو جذب گازهای متان و کربن دی اکسید در نمونه های حاصل از سورفکتانت ctab انجام شد. نمودار دو مرحله ای جذب و از طرف دیگر افزایش ظرفیت جذب گاز نسبت به mil-101 اولیه خود شاهدی برایجاد حفره های مزو در کنار حفره های میکروی اولیه می باشد. با استفاده از محدوده ای از غلظت سورفکتانت شاهد تشکیل نانو میله هایی با قطر و طول متفاوت می توان ایجاد نمود که در دو سورفکتانت ctab و cpc بهترین و منظم ترین نانو میله ها تشکیل شد. آنالیز xrd مشخص نمود که نمونه های اصلاح شده با سورفکتانت دارای ساختاری مشابه mil-101 اولیه هستند.

حضور کارخانجات صنعتی و آلاینده های زیست محیطی سبب ازدیاد عناصر سمی در هوا و به تبع آن مخاطره برای انسان گشته است. از جمله این آلاینده ها عناصر سرب و نیکل می باشند. یکی از بهترین راه های مقابله با صدمات فلزات سمی در گیاهان استفاده از مواد آنتی اکسیدانی است. به همین منظور، آزمایشی جهت ارزیابی تأثیر فلزات سنگین موجود در باران های اسیدی بر برخی خصوصیات مورفولوژیک و فیزیولوژیک لوبیا سبز(phaseolus vulgaris l.) و تأثیر اسید آسکوربیک در کاهش صدمات آن ها، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوک‎های کامل تصادفی و با سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهرود اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح نیکل (صفر، 200 و 400 میکرومولار) به عنوان فاکتور اول، سه سطح سرب (صفر، 200 و 400 میکرومولار) به عنوان فاکتور دوم و دو سطح محلول پاشی اسیدآسکوربیک (صفر و 20 میلی مولار) به عنوان فاکتور سوم بود. محلول پاشی فلزات سنگین و اسید آسکوربیک به ترتیب 54 و 61 روز پس از کاشت صورت گرفت. یک هفته بعد از محلول پاشی اسید آسکوربیک نمونه برداری ها انجام شد. نتایج نشان داد نیکل موجب کاهش ارتفاع ساقه اصلی، قطر ساقه، ماده ی خشک برگ، ساقه و غلاف، شاخص سطح برگ، کلروفیل کل، کاروتنوئید و افزایش درصد پروتئین در غلاف لوبیا گردید. سرب سبب افزایش سطح برگ، محتوای نسبی آب برگ، کلروفیل کل، کاروتنوئید گردید و غلظت بالای سرب (400 میکرومولار) موجب کاهش عملکرد غلاف شد. محلول پاشی اسید آسکوربیک سبب کاهش جذب نیکل و سرب در برگ گیاه شد. بررسی ترکیبات تیماری حاصل از تیمارهای سرب و نیکل نشان داد بیش ترین میزان پروتئین غلاف (5/25 درصد) و نیز بالاترین مقدار عملکرد غلاف (75/8195 کیلوگرم در هکتار) کم ترین شاخص سطح برگ و محتوای آب برگ از تیمار 200 میکرومولار نیکل × سرب صفر به دست آمد. در مجموع اسید آسکوربیک 20 میلی مولار نتوانست صدمات ناشی از باران های اسیدی را جبران نماید و غلظت سرب 200 میکرومولار موجب بهبود فرآیندهای فیزیولوژیکی لوبیا سبز شد. کلمات کلیدی: اسید آسکوربیک، نیکل، سرب و لوبیا سبز