هدف این مطالعه بررسی نقش ورزش در ادراک زمان در 3 گروه رزمی کار زبده ، کوهنورد زبده و غیر ورزشکار بوده است که ادراک زمان در بین این سه گروه مقایسه شد. پژوهش حاضر مطالعه¬ای است که در چارچوپ طرح علی- مقایسه¬ای به انجام رسیده است. نمونه از بین رزمی¬کاران زبده، کوهنوردان زبده و افراد غیر ورزشکار به صورت داوطلبانه و در دسترس انتخاب شدند. در گروه رزمی کار 19 نفر، کوهنورد 19 نفر و غیر ورزشکار 31 نفر شرکت داشتند. ابزار گردآوری اطلاعات آزمون باز تولید زمان بود. روش آماری مورد استفاده در این پژوهش روش تحلیل واریانس یک راهه بود. یافته¬ها نشان داد ورزش در ادراک زمان نقش داشته است و ورزشکاران با افراد غیر ورزشکار در بازتولید مدت زمان بلند متفاوت هستند. ولی بین کوهنوردان زبده و رزمی کاران زبده تفاوت معناداری وجود نداشت. در بازتولید زمان¬های کوتاه تفاوتی در بین 3 گروه مشاهده نشد. به نظر می¬رسد که ورزش در ادراک زمان تاثیر دارد و ادراک زمان کوتاه، بیولوژیکی و ذاتی است.