عریان شدگی مخلوط های آسفالتی، یکی از مشکلات عمده روسازی راه است که به علت جدا شدن قیر از سنگدانه و در نتیجه بروز خرابی هایی نظیر ترک خوردگی و شیارافتادگی پدیدار می گردد. این مشکل در انواع مخلوط های آسفالتی وجود دارد و در مخلوط های آسفالتی گرم(wma) به علت دمای اختلاط پایین آن ها، شدت می یابد. استفاده از افزودنی های ضد عریان شدگی معدنی نظیر آهک و نانو نظیر زایکوسویل راه حل مناسبی برای این مشکل است. همچنین مقدار ریزدانه مخلوط آسفالتی و مقدار افزودنی مورد استفاده در مخلوط های آسفالتی گرم که جهت کاهش کندروانی قیر مورد استفاده قرار می گیرد نیز می توانند عواملی موثر در عریان شدگی باشند. در این تحقیق با توجه به شرایط محلی شهر تهران از مصالح شرق تهران و قیر با درجه نفوذ 70/60 تولید پالایشگاه تهران به علت کاربرد بیشتر آن در این شهر استفاده شد. سه درصد ریزدانه (عبوری از الک شماره 4) شامل 55، 70 و 85 درصد و سه درصد ساسوبیت شامل 5/0، 5/1 و 5/2 درصد و همچنین دو نوع افزودنی ضد عریان شدگی شامل آهک هیدراته در سه سطح 0، 5/1 و 3 درصد و زایکوسویل در سه سطح 0، 1/0 و 2/0 درصد به صورت جداگانه مورد استفاده قرار گرفتند. سپس با استفاده از روش پاسخ سطح (rsm) مرتبه دوم، تعداد نمونه های مورد نیاز برای ساخت مقرر گردید و پس از ساخت نمونه ها به منظور ارزیابی پتانسیل عریان شدگی آن ها، آزمایش مقاومت کششی غیرمستقیم (aashto t283) بر روی نمونه های در حالت خشک و نمونه های در حالت اشباع تحت سه شرایط اشباع با اعمال ذوب و یخبندان، اشباع با اعمال یخبندان و اشباع با اعمال ذوب انجام شد. برای هر کدام از این چهار پاسخ بر اساس اندرکنش میان متغیرها، مدل های پیش بینی ساخته شد. نتایج نشان داد آهک هیدراته مقاومت کششی غیرمستقیم نمونه ها در حالت خشک را بیشتر از زایکوسویل افزایش می دهد، اما در نمونه های حالت اشباع در هر سه شرایط ذکر شده، نتیجه متفاوت است و تأثیر زایکوسیویل از آهک هیدراته بیشتر است. همچنین با افزایش میزان ریزدانه پتانسیل عریان شدگی مخلوط در کل بیشتر می شود و این حساسیت در نمونه های اشباع تحت شرایط ذوب نمود بیشتری دارد. حساسیت رطوبتی مخلوط نیز با افزایش میزان ساسوبیت تا 5/1 % کاهش یافته و پس از آن افزایش می یابد.