هدف از این مطالعه جداسازی استافیلوکوکوس اورئوس از گوشت چرخ کرده و همبرگرهای خام عرضه شده در فروشگاه ها و شناسایی انتروتوکسین های a تا e به روش الایزا و خطر آن بر سلامت جامعه است. 17 جدایه استافیلوکوکوس از 50 نمونه گوشت چرخ کرده و 32 جدایه استافیلوکوکوس از 50 نمونه همبرگر جدا شد. با انجام رنگ آمیزی گرم، تست کوآگولاز، کاتالاز، همولیز، dnase و مانیتول، 5 جدایه (%29/4) از 17 جدایه بدست آمده از گوشت چرخ کرده و 11 جدایه (%34/37) از 32 جدایه بدست آمده از همبرگرخام به عنوان استافیلوکوکوس اورئوس کوآگولاز مثبت شناخته شدند. تمام نمونه های آلوده به استافیلوکوکوس اورئوس کوآگولاز مثبت، به روش الایزا جهت انتروتوکسین های کلاسیک مورد بررسی قرار گرفتند. در 7 نمونه (43/75%) شامل 2 نمونه گوشت چرخ کرده و 5 نمونه همبرگر خام، وجود انتروتوکسین تشخیص داده شد. انتروتوکسین a در 4 نمونه (57/14%)، انتروتوکسین ‍c در 2 نمونه (28/6%) و انتروتوکسین های b و c هردو با هم در یک نمونه (14/28%)، ردیابی شد. با توجه به نتایج بدست آمده و به لحاظ اهمیت انتروتوکسین های استافیلوکوکی در ایجاد مسمومیت های غذایی و به خطر افتادن سلامت جامعه، پیشنهاد می گردد گوشت مورد استفاده برای تولید فراورده های گوشتی از کشتارگاه های بهداشتی و مجاز تهیه شود. همچنین عرضه و انتقال آنها به فروشگاه ها و نگهداری این محصولات در وضعیت سرما و طبق قوانین بهداشتی صورت گیرد. در عین حال باید به تولید کنندگان و کارگران آگاهی داده شود و نسبت به خطرات تهدید کننده سلامت جامعه آموزش داده شوند.

هدف از این مطالعه شناسایی ژن meca در استافیلوکوکوس اورئوس های مقاوم به متی سیلین جدا شده از بعضی فرآورده های گوشتی با روش pcr می باشد. در این مطالعه 17 جدایه(34%) انواع استافیلوکوکوس از 50 نمونه گوشت چرخ کرده و 32 جدایه(64%) استافیلوکوکوس از 50 نمونه همبرگر جدا شد. با انجام رنگ آمیزی گرم، تست کوآگولاز، کاتالاز، همولیز، dnase و مانیتول، 3 ایزوله (%64/17) از 17 ایزوله جدا شده از گوشت چرخ کرده و 13 ایزوله (%62/40) از 32 ایزوله جدا شده از همبرگرها به عنوان استافیلوکوکوس اورئوس شناخته شدند. تمام نمونه های استافیلوکوکوس اورئوس تایید شده با روشهای آزمایشگاهی و مولکولی به روش انتشار از دیسک از بابت مقاومت و یا حساسیت به 12 نوع آنتی بیوتیک مختلف مورد بررسی قرار گرفتند. مقاومت به متی سیلین در 14 نمونه(87.5%) استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از گوشت چرخ کرده و همبرگر به روش انتشار از دیسک تشخیص داده شد. بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به پنی سیلین(97.75%) و کمترین مقاومت به جنتامایسین (18.75%) مشاهده گردید .هیچ یک از سویه های مورد بررسی نسبت به ونکومایسین مقاومت نداشتند. همچنین تمامی 14 نمونه استافیلوکوکوس اورئوس جداشده مقاوم به متی سیلین، از لحاظ حضور یا عدم حضور ژن meca مورد بررسی قرار گرفتند. در 5 نمونه (35.71%) استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از گوشت چرخ کرده و همبرگر، حضور ژن meca تشخیص داده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که مقاومت به متی سیلین می تواند در استافیلوکوکوس اورئوس جداشده در بعضی از فرآورده های گوشتی حضور داشته باشد، که این مقاومت در اثر استفاده بی رویه آنتی بیوتیکی در انسان یا حیوانات در فرآورده های گوشتی ظاهر شده است، البته عدم رعایت بهداشت توسط تولیدکنندگان، عرضه کنندگان و نیز مصرف کنندگان نیز در حضور این ژن به عنوان عامل مقاومت موثر است، و برای سلامت جامعه خطرناک است. برای پیشگیری، باید اصول استفاده آنتی بیوتیک در انسان و دام ها تحت کنترل باشد وگوشت جهت تولید گوشت چرخ کرده و فراورده های گوشتی باید از کشتارگاه های بهداشتی تهیه شود و انتقال به فروشگاه و نگهداری این محصولات در وضعیت سرما و طبق قوانین بهداشتی صورت گیرد. عدم رعایت بهداشت توسط تولیدکنندگان، تامین کنندگان و مصرف کنندگان نقش مهمی در انتقال استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین به گوشت و فرآورده های گوشتی دارد.

چکیده بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و تشخیص ژن های کد کننده انتروتوکسین در staphylococcus aureus جدا شده از شیر مخازن تعدادی از گاوداری های صنعتی مشهد به کوشش: مهدی شریعتی فر هدف از این مطالعه ارزیابی میزان شیوع و مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های استافیلوکوکوس اورئوس کواگولاز مثبت جدا شده از نمونه های شیر مخازن ذخیره، در طی سال های 1388 و 1389 در مشهد و بررسی میزان فراوانی ژن های کد کننده انتروتوکسین های استافیلوکوکوسی sea، seb، sec، sed و see در این سویه ها بود. استافیلوکوکوس اورئوس بر اساس روش های آزمایشگاهی متداول، در 46 نمونه (4/18%) از 250 نمونه شیر خام با غلظت متوسط cfu/ml105 × 5/3 مشاهده شد و با واکنش زنجیره ای پلیمراز تایید گردید. حساسیت یا مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها با استفاده از روش انتشار دیسک توسط 13 آنتی بیوتیک مختلف ارزیابی گردید. بر اساس نتایج بدست آمده 40 سویه (95/86%) حداقل به یک آنتی بیوتیک مقاوم بودند. بیشترین میزان مقاومت به ترتیب نسبت به پنی سیلین (78/84%)، آمپی سیلین (09/76%)، متی سیلین (35/54%) و آموکسی سیلین (50%) مشاهده شد. هیچ کدام از سویه ها نسبت به ونکومایسین و جنتامایسین مقاومت نشان ندادند. از مجموع 46 سویه مورد مطالعه، 33 سویه (74/71%) از بابت یک یا چند ژن کد کننده انتروتوکسین مثبت بودند. بیشترین فراوانی مربوط به ژن کد کننده انتروتوکسین c (sec) (21 سویه و 64/63%) و سپس sea (7 سویه و21/21%)، see (5 سویه و 15/15%) قرار داشتند. ژن های seb و sed در هیچکدام از سویه ها مشاهده نگردید. هم چنین 3 سویه بطور همزمان حامل ژن های seb و sec بودند. با توجه به مقادیر بالای آلودگی استافیلوکوکوسی در شیر و سطوح قابل توجه مقاومت به آنتی بیوتیک ها، استافیلوکوکوس های انتروتوکسیژنیک در شیر خام به عنوان یک خطر بالقوه برای سلامت مصرف کننده می باشند. لذا تشخیص این سویه ها و کنترل منابع آلودگی شیر باید به عنوان بخشی از استاندارد های کنترل کیفی شیر و فراورده های لبنی قرار گیرد.

مطالعه ی حاضر به منظور بررسی آلودگی قارچی اجزاء تشکیل دهنده خوراک و مخلوط خوراک دامها در برخی گاوداری های شیری اطراف مشهد انجام شده است. از 5 نوع خوراک مختلف (سیلوی ذرت، ذرت، علوفه، کنسانتره و خوراک کامل) در دامپرویهای صنعتی و نیمه صنعتی گاو شیری در اطراف مشهد از آذر 1389 تا شهریور 1390 در مجموع 133 نمونه گرفته شد. از کلیه ی نمونه ها بعد از آماده سازی رقت های متوالی تهیه گردید و سپس مقدار 0.1 میلی لیتر از هر رقت در داخل محیط کشت pda به صورت سطحی کشت داده شد و در دمای 27 درجه سانتیگراد به مدت 5-7 روز انکوبه شد. کلیه ی محیط های کشت از روز سوم مورد پایش قرار گرفته و پرگنه های کپکها شمارش گردیدند. در این مطالعه با استفاده از خصوصیات مورفولوژیک ماکروسکوپی و میکروسکوپی، پرگنه های قارچ شناسایی گردیدند. آنالیز آماری داده ها با استفاده از نرم افزار spss 19 انجام شد. در این پژوهش قارچ های آسپرژیلوس (77.44%)، پنی سیلیوم (66.91%)، کلادوسپوریوم (36.90%)، موکور (31.57%)، آلترناریا (24.06%)، رایزوپوس (19.54%) و فوزاریوم (16.54%) به ترتیب فراوانترین قارچ های جدا شده از خوراک های تحت آزمایش بودند. علوفه با میانگین شمارش کلی cfu/g106×2.60 آلوده ترین خوراک بود. بین میانگین شمارش کلی قارچ ها در گاوداریهای شیری صنعتی و نیمه صنعتی اختلاف معنی داری یافت نشد. نتایج مطالعه ی حاضر نشان داد که مواد خام خوراک عامل مهمی برای ورود آلودگی قارچی به خوراک دامها محسوب می شوند و با توجه به اینکه رشد قارچ ها باعث کاهش ارزش غذایی خوراک مصرفی می شود بنابراین توصیه می شود که مهارکننده های رشد قارچی به مواد خام خوراک افزوده شود.

گوشت و فرآورده های آن ازجمله منابع با ارزش پروتئینی در ارتباط با تغذیه بشر محسوب می گردند. از ترکیبات نیتریت به منظور ایجاد رنگ مطلوب ، ایجاد طعم و مزه مناسب ، جلوگیری از رشد اسپور کلستریدیوم بوتولینوم و افزایش مدت زمان نگهداری در فرآورده های گوشتی استفاده می شود، اما به خاطر عوارض حاصله از مصرف آنها ، میزان مصرف آنها می بایست در حد استانداردهای مجاز و مصوب باشد. مطالعه حاضر به منظور تعیین میزان باقیمانده نیتریت در انواع فرآورده های گوشتی (سوسیس آلمانی-کوکتل-کالباس خشک-کالباس لیونر) عرضه شده در مشهد و مطابقت آن با استانداردهای مربوط به حد مجاز انجام شده است. تعداد 60 نمونه از انواع فرآورده های گوشتی با درصد ها مختلف گوشت، که بیشترین سهم بازار را به خود اختصاص داده اند بطور تصادفی جمع آوری و مطابق استاندارد 923 به روش اسپکتروفتومتری از لحاظ باقیمانده نیتریت مورد آزمون قرار گرفت و تاثیر درصد گوشت بر میزان باقیمانده نیتریت بررسی و همچنین الگوی تغییرات باقیماندهء نیتریت در طی مدت زمان نگهداری در دمای 4 درجه سانتیگراد در زمان های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که در انواع محصولات مورد آزمایش ،7 -8 % آنها حاوی باقیمانده نیتریتی بیشتر از حد استاندارد هستند ولی دراکثر محصولات مقدار نیتریت موجود در آنها از حد مجاز پائینتر بود. یافتهء دیگر اینکه میزان نیتریت فرآورده سوسیس بیشتر از فرآورده کالباس بود. درصد میانگین باقیماندهء نیتریت در سوسیس آلمانی و کوکتل و کالباس لیونر و کالباس خشک اخذ شده از کلیهء شرکت های مورد مطالعه، به ترتیب 37% ، 28% ، 21% و 13% بود. نتایج بدست آمده از این مطالعه نشان داد که میزان باقیمانده نیتریت در طول زمان نگهداری در 4 درجه سانتی گراد در کلیه فرآورده های گوشتی کاهش می یابد.

استافیلوکوکوس اورئوس باعث مسمومیت غذایی از طریق آزاد کردن انتروتوکسین ها در غذا می شود. این مطالعه با هدف ارزیابی حضور ژن های مولد انتروتوکسین های a تا e و مقاومت آنتی بیوتیکی در استافیلوکوکوس اورئوس کواگولاز مثبت جدا شده از نمونه های پنیر عرضه شده در سطح شهر مشهد انجام شد. از 25 نمونه (25 درصد) از 100 نمونه پنیر مورد بررسی، استافیلوکوکوس اورئوس با میانگین آلودگی cfu/gr5 10 ×5/5جداسازی گردید. کلیه جدایه ها به روش pcr مورد تایید قرار گرفتند. از مجموع 25 سویه تایید شده، 6 سویه (24 درصد) دارای حداقل یک ژن کد کننده انتروتوکسین بودند. بیشترین فراوانی مربوط به ژن مولد انترتوکسین (sea) a 4 سویه (16 درصد) و سپس ژن مولد انتروتوکسین (sec) c 2 سویه (8 درصد) بود، هیچ کدام از سویه ها واجد ژن مولد انتروتوکسین های e,d,b نبودند. حساسیت یا مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها با استفاده از روش انتشار از دیسک توسط 14 آنتی بیوتیک مختلف ارزیابی گردید. بر اساس نتایج بدست آمده 100 درصد جدایه ها حداقل نسبت به یک آنتی بیوتیک مقاوم بودند. بیشترین میزان مقاومت به ترتیب نسبت به پنی سیلین (92 درصد) ، آمپی سیلین (72 درصد)، اگزاسیلین (60 درصد) مشاهده شد. هیچ کدام از سویه ها نسبت به ونکومایسین و جنتامایسین مقاومت نشان ندادند. با توجه به میزان بالای آلودگی استافیلوکوکوس در پنیر و سطح قابل توجه مقاومت آنتی بیوتیکی، استافیلوکوکوس های انتروتوکسیژنیک در پنیر، به عنوان خطر بالقوه برای سلامت مصرف کننده می باشند، لذا تشخیص این سویه ها و کنترل منبع آلودگی پنیر باید به عنوان بخشی از استانداردهای کنترل کیفی پنیر و محصولات لبنی مورد توجه قرار گیرد. کلمات کلیدی: استافیلوکوکوس اورئوس ، انتروتوکسین ،,pcr مقاومت آنتی بیوتیکی.?

آفلاتوکسین ها سموم طبیعی هستند که انواع گوناگونی از غذای انسان و خوراک دام را آلوده می کنند و منجر به تهدید سلامت انسان و دام می شوند. هدف از این مطالعه تعیین سطح آفلاتوکسین b1 در اجزا خوراک دام (شامل کنسانتره، سیلوی ذرت و خوراک آماده) جمع آوری شده از مزارع پرورش گاو شیری مشهد بود. سطوح آفلاتوکسین b1 با روش الایزا که روشی سریع و حساس می باشد، سنجیده شد. در تمامی 72 نمونه، حضور آفلاتوکسین b1 با دامنه غلظت4 تا 127 میکروگرم در کیلوگرم و میانگین غلظت 28 میکروگرم در کیلوگرم تشخیص داده شد. سطح آفلاتوکسین b1 در71 نمونه بیش از حداکثر مجاز تایید شده در ایران (5 میکروگرم در کیلوگرم) برای نمونه های خوراک گاو شیری مشاهده شد. خوراک آماده بالاترین سطح آلودگی را با دامنه غلظت 119-6 میکروگرم در کیلوگرم (میانگین غلظت 6.3±38میکروگرم در کیلوگرم) نشان داد، بدنبال آن کنسانتره با دامنه غلظت 127-4 میکروگرم در کیلوگرم (میانگین غلظت 6.5±32 میکروگرم در کیلوگرم) و سیلوی ذرت با دامنه غلظت 40.5-8.5 میکروگرم در کیلوگرم (میانگین غلظت 1.5± 16 میکروگرم در کیلوگرم). بیشترین آلودگی در زمستان (میانگین غلظت 9.3±42 میکروگرم در کیلوگرم) رخ داد، بدنبال آن پاییز (میانگین غلظت 2.8±27 میکروگرم در کیلوگرم)، بهار (میانگین غلظت 4.1± 26 میکروگرم در کیلوگرم) و در آخر تابستان (میانگین غلظت 2.8± 18.5 میکروگرم در کیلوگرم). نتایج نشان داد اختلاف آماری قابل توجهی بین میزان آفلاتوکسین نمونه های سیلوی ذرت و خوراک آماده وجود داشت (0.05p<). طبق نتایج بدست آمده از این مطالعه، از آن جایی که این مایکوتوکسین سلامت حیوانات را متاثر می سازد و شیر آلوده می تواند خطری جدی برای بهداشت عمومی باشد، نظارت دائمی برای آفلاتوکسین b1 توسط صنعت خوراک، همچنین آگاهی دادن بخش پرورش دهندگان بسیار توصیه می شود و مفید است.

چکیده تعیین خصوصیات فیزیکوشیمیایی و شناسایی باکتریهای گرم مثبت در آغوز مورد استفاده در تغذیه گوساله های نوزاد گاوداری های شیری مشهد به کوشش : منصوره امیری این مطالعه با هدف تعیین خصوصیات فیزیکوشیمیایی و شناسایی باکتری های گرم مثبت در آغوز خورانده شده به گوساله های شیری نوزاد در گاوداری های شیری مشهد انجام گرفت. در این مطالعه تعداد 100 نمونه آغوز در زمان خوراندن اولین بار آغوز به گوساله جمع آوری و مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه های آغوز از 4 گاوداری و طی 5 ماه جمع آوری شدند. از روش های معمول میکروب شناسی برای تعیین کمی میزان آلودگی باکتریایی آغوز و شناسایی جدایه های باکتریایی آغوز استفاده گردید. نتایج به دست آمده در این مطالعه نشان داد که از 100 نمونه مورد بررسی تعداد 62 نمونه آغوز (62%) حداقل به یک نوع باکتری آلوده بودند. میزان کلی آلودگی باکتریایی در نمونه های مورد بررسی به طور میانگین 105 cfu/ml بود. انواع باکتری های گرم مثبت جدا شده شامل : استافیلوکوکوس اینترمدیوس 21 (21%)، استافیلوکوکوس هایکوس 24 (24%)، استافیلوکوکوس کروموژنوس 10 (10%)، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس 3 (3%)، استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس 3 (3%) و استرپتوکوکوس پایوژنزیز 1 (1%) بودند. خطر نسبی (rr)ابتلا به بیماری در گوساله های تغذیه شده با آغوز آلوده 2.6 بیشتر از گوساله هایی است که با آغوز آلوده تغذیه نشده بودند. [خطر نسبی = 2.6 ، فاصله اطمینان = 1.646-4.106 ] همچنین میزان آلودگی باکتریایی آغوز با گله در ارتباط بود (p<0.006). با توجه به این که آلودگی باکتریایی آغوز می تواند منجر به بیماری های گوساله بعد از تولد شود و با جذب غیرفعال آنتی بادی های آغوز تداخل ایجاد نماید ارزیابی کیفی و بهداشتی آن از اهمیت بسزایی برخوردار است. استراتژی تولیدکنندگان باید بر محور مدیریت کاهش میزان آلودگی باکتریایی آغوز مورد استفاده در تغذیه گوساله ها متمرکز گردد. همه تولیدکنندگان باید به رعایت بهداشت توجه نمایند تا آلودگی باکتریایی آغوز در طی مراحل جمع آوری، ذخیره سازی و تغذیه به حداقل ممکن برسد. واژه های کلیدی: آغوز، آلودگی باکتریایی، گوساله های شیری نوزاد

این مطالعه با هدف تعیین میزان آلودگی کلیفرمی و شناسایی کلیفرم ها و سالمونلای جدا شده در آغوز خورانده شده به گوساله های شیری نوزاد در گاوداری های شیری مشهد انجام گرفت. در این مطالعه تعداد 100 نمونه آغوز در زمان خوراندن اولین بار آغوز به گوساله ها جمع آوری و مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه های آغوز از 4 گاوداری و طی 5 ماه جمع آوری شدند. از روش های معمول میکروب شناسی برای تعیین کمی میزان آلودگی کلیفرمی آغوز و شناسایی جدایه های باکتریایی آغوز استفاده گردید. نتایج به دست آمده در این مطالعه نشان داد که از 100 نمونه مورد بررسی تعداد 59 نمونه آغوز (59%) آلوده به کلیفرم بودند. میزان کلی آلودگی باکتریایی و کلیفرمی در نمونه های مورد بررسی به طور میانگین cfu/ml105 و103 × 5/3 بود. انواع باکتری های گرم منفی جدا شده شامل : اشریشیاکلی 28 (47/45%)، سیتروباکتر دایورسوس 23 (98/30%)، سیتروباکتر فروندی 6 (16/10%)، پروتئوس وولگاریس 6 (16/10%)، سراتیا مارسنس 3 (08/5%) و انتروباکتر آئروجنز 2 (38/3%)، سالمونلا انترایتیدیس 3 (08/5%) بودند. خطر نسبی (rr) ابتلا به بیماری در گوساله های تغذیه شده با آغوز آلوده به کلیفرم 95/2 بیشتر از گوساله هایی است که با آغوز آلوده به کلیفرم تغذیه نشده بودند [خطر نسبی=95/2 ، فاصله اطمینان= 673/1-217/5 ]. همچنین میزان آلودگی کلیفرمی آغوز با گله در ارتباط بود (p=0.047). با توجه به این که آلودگی باکتریایی آغوز می تواند منجر به بیماری های گوساله بعد از تولد شود و با جذب غیرفعال آنتی بادی های آغوز تداخل ایجاد نماید ارزیابی کیفی و بهداشتی آن از اهمیت بسزایی برخوردار است. استراتژی تولیدکنندگان باید بر محور مدیریت کاهش میزان آلودگی باکتریایی آغوز مورد استفاده در تغذیه گوساله ها متمرکز گردد. همه تولیدکنندگان باید به رعایت بهداشت توجه نمایند تا آلودگی باکتریایی آغوز در طی مراحل جمع آوری، ذخیره سازی و تغذیه به حداقل ممکن برسد.

کلستریدیوم پرفرنجنس یک باکتری گرم مثبت، بی هوازی، دارای فرم اسپور و میله ای شکل می باشد.این باکتری یک پاتوژن مهم برای انسان و گونه های مختلف حیوانات است. باکتری کلستریدیوم پرفرنجنس به عنوان عامل بیماری های روده ای بسیاری شناخته شده است که باعث ایجاد بیماری هایی مثل آنتریت نکروتیک و آنتریت هموراژیک در حیوانات و مسمومیت غذایی،اسهال با منشا آنتی بیوتیکی و اسهال تک گیر در انسان می باشد. در پرندگان نیز می تواند بیماری کشنده ی آنتریت نکروتیک را ایجاد کند. تخمین زده شده است که سالانه چیزی حدود دو بیلیارد دلارخسارات ناشی از این بیماری در صنعت طیور می باشد. باکتری کلستریدیوم پرفرنجنس بر اساس توانایی در تولید 4 توکسین اصلی alpha, beta, iota و epsilon به 5 تیپ مختلف e-d-c-b-a تقسیم می شوند. علاوه بر این، تمامی گونه ها ممکن است که توکسین های دیگری علاوه بر 4 توکسین اصلی تولید نمایند که شامل انتروتوکسین(cpe), net b beta2, netb, delta, theta, kappa, lambda, gamma, eta, neuraminidase, urease mu, nu می باشند. نمونه های گردن، بال و کبد و سنگدان مرغ به صورت تازه و غیر منجمد (به تعداد 180 نمونه)از سوپرمارکت ها و فروشگاه های عرضه کننده ی مواد پروتئینی در مشهد به صورت کاملا تصادفی جمع آوری شدند.در این مطالعه ایزوله های باکتری کلستریدیوم پرفرنجنس که از نمونه های گردن و بال و کبد و سنگدان جمع آوری شده، به دست آمده بود با استفاده از روش multiplex pcr مورد بررسی قرار گرفت. ژنcpa وcpb ، در حدود 3.33? از نمونه ها دیده شد.تنها باکتری کلستریدیوم پرفرنجنس تیپ c در نمونه ها دیده شد.در single pcr نیز برای 6 ایزوله ی کلستریدیوم پرفرنجنس،ژن netb در 5 ایزوله(83.33%) و ژن tpel در 3 ایزوله (50%) شناسایی شد.

ساختار ژنتیکی 21رقم لوبیاجمعآوری شدهاز مناطق مختلف ایران، با استفاده از 12ترکیب مختلف از نشانگرهایissrکه تعداد 97 نوار چندشکل تولید کردند، مورد ارزیابی قرار گرفت. از بین نشانگرهای مورد استفاده، نشانگر ubc817 با 14 نواربیشترین و نشانگر ubc823 با 6 نوار کمترین تعداد نوار چندشکل را ایجاد نمودند. علاوه بر آن، نشانگر ubc823و ubc815 به ترتیب با تولید 8 و 10 نوار 100 درصد چندشکل بودند. برآورد تعداد آلل های موثر از 70/1 تا 82/1 به ترتیب برای نشانگرهای ubc825و ubc816 متغیر بود. محاسبه تنوع ژنی نی و شاخص شانون نیز نشان داد که نشانگرهای ubc813و ubc814با 4/0 و 59/0 به ترتیب کمترین تنوع ژنی نی و شاخص شانون را داشتند، در حالی که بیشترین مقدار تنوع ژنی نی و شاخص شانون برای نشانگر ubc812 به دست آمد. محتوی اطلاعات چندشکلی نشانگرها بین 34/0 تا 48/0 و نسبت چندگانه موثر بین 9/4 تا 10/8 متغیر بود. شاخص نشانگری از 35/2 تا 73/3 به ترتیب برای نشانگرهای ubc812و ubc824 برآورد شد.تجزیه به مختصات اصلی نشان داد که دو مولفه اول مجموعا توانستند تنها 01/20 درصد از واریانس کل را توجیه نمایند که نشان دهنده ی توزیع مناسب نشانگرها در کل ژنوم لوبیا برای تعیین تنوع بین جمعیت ها بود. تجزیه خوشه ای به روش upgma با استفاده از ضریب تطابق ساده نیز 21ژنوتیپ مورد مطالعه را در چهار گروه اصلی قرار داد که به ترتیب شامل 1، 6، 12 و 2ژنوتیپ بودند.

فعالیت دربخش کشاورزی و زیر بخش های آن پیوسته درتأمین زمینه ی توسعه ی روستاهای کشور نقش مهمی بر عهده داشته است، در حال حاضر کشاورزی عامل و یا فعالیت مهمی برای اشتغال و تأمین امنیت غذایی در بسیاری از روستاها بشمار می رود. در واقع، شیوع یا رواج فقر در بین خانوارهای روستانشین موجب تأکید مضاعف بر اهمیت و جایگاه تولید مواد غذایی و پاسخگویی به نیازهای اولیه غذایی توسط خود آنان شده است. یکی از مهم ترین مشکلات اقتصادی بخش کشاورزی در گذشته و حال پایین بودن سطح درآمد روستائیان بوده است، که این خود یکی از عوامل عدم توسعه اقتصادی در روستاها و بسیاری از نابسامانی ها نظیر: فقر، بیکاری و نابرابری بین شهر و روستا می باشد. بخش کشاورزی به رغم دارا بودن قابلیت های بالقوه با موانعی روبروست. در جهت رفع این موانع، طرح های مکانیزاسیون کشاورزی، روش های نوین آبیاری و در نهایت طرح یکپارچه سازی اراضی همگی در این راستا شکل گرفته است. در این میان طرح یکپارچه سازی اراضی با توجه به اهمیت آن به عنوان طرح بنیادین از جایگاه ویژه ای برخوردار است. چراکه خرد بودن اراضی کشاورزی و توزیع این اراضی به قطعات کوچک بین بهره برداران خود مانع بزرگی بر سر راه اجرای طرح های متعدد کشاورزی است. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی – تحلیلی است. جامعه ی آماری مورد مطالعه روستاهای عین الدین، حاج آقا، اشدلق علیا و کردکندی با 2525 خانوار، واقع در شهرستان بستان آباد واقع در استان آذربایجان شرقی می باشد. حجم نمونه از طریق فرمول تعدیل شده ی کوکران محاسبه شده که شامل 182 خانوار روستایی می باشد. تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پرسش نامه با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی و به کمک نرم افزار spss و excel صورت گرفته است. روش تحلیل آمار استنباطی مورد استفاده ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل مسیر می باشد. نتایج آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن نشان می دهد؛ همبستگی قوّی بین سرمایه ی اجتماعی و گرایش به یکپارچه سازی اراضی وجود دارد، در عین حال همبستگی نسبی بین درآمد روستائیان و گرایش به یکپارچه سازی اراضی را نشان می دهد. همچنین تحلیل مسیر مشخص کرد که تأثیرگذارترین عامل بر گرایش به یکپارچه سازی اراضی زراعی، عامل سرمایه ی اجتماعی می باشد.

اشریشیا کلیo157:h7 از مهمترین پاتوژن های انسانی بوده و عامل ایجاد عفونت های غذایی می باشد. این مطالعه با هدف بررسی اثر اسیداستیک،edta، نیتریت به صورت تکی و ترکیبی بر رشد اشریشیاکلی o157:h7 انجام شد. برای هر حالت سه تکرار در نظر گرفته شد. روند تغییرات لگاریتم تعداد باکتری در گروههای مختلف در دوره 7 روزه توسط آزمون آماری repeated measure anova مورد تجزیه و تحلیل اماری قرار گرفت و مقایسه 2 تایی گروهها توسط تستbonferroniانجام شد. میانگین تعداد باکتری در دوره 7 روزه بین تیمارها تفاوت معنی داری داشت . (p<0.001)در تمام تیمارها از روز صفر به هفت میزان لگاریتم باکتری کاهش می یابد. در بین مواد به کار برده شده به صورت جداگانه، اسید استیک اثر مهارکنندگی قوی تری نسبت به نیتریت وedta داشت و نیز میانگین لگاریتم تعداد باکتری در دوره 7 روزه در تیمار نیتریت+ اسیداستیک+edta به صورت معنی داری کمتر از تمام گروهها بود (p?0.005).

باکتری های غذازاد مدتهاست به عنوان یکی از شایع ترین علل بیماری های دستگاه گوارش شناخته شده اند؛ با این حال ایمنی مواد غذایی آلوده به این باکتری ها هنوز به عنوان یک مشکل عمده در بهداشت مواد غذایی مطرح است. بنابراین یافتن روش غربالگری ایمن، سریع و مقرون به صرفه به منظور ارزیابی خواص ضدباکتریایی در اولویت می باشد. از آنجا که نور لومینسانس نشر شده از باکتری ها با فعالیت متابولیکی سلول ها ارتباط مستقیم دارد، ژن گزارشگر lux می تواند برای ردیابی فعالیت باکتری در شرایط مختلف مورد استفاده قرار گیرد. در این پژوهش از باکتری لاکس مارکدار شده ی e. coli sm10s1 به عنوان سویه ی استاندارد برای بررسی بقا و فعالیت باکتری تحت تاثیر تیمارهای ضدمیکروبی مختلف در مواد غذایی استفاده شد و کاربرد سیستم گزارشگر بیولومینسانس در مواد غذایی بررسی شد.

چکیده بررسی اثر اسیدلاکتیک و اسانس زنیان بر روی رشد باکتری سالمونلا تایفی موریوم تلقیح شده به گوشت شتر سالمونلا یکی از پاتوژن های اصلی در ایجاد مسمومیت های غذایی است. گوشت قرمز، ماکیان و تخم مرغ از رایج ترین مواد غذایی در ایجاد عفونت های سالمونلایی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر اسید لاکتیک و اسانس زنیان بر روی رشد سالمونلا تایفی-موریوم تلقیح شده به گوشت شتر می باشد. برای این منظور، قطعات گوشت با وزن تقریبی ?? گرم، در? گروه مختلف تقسیم بندی شد و پس از تلقیح cfu/ml ??? باکتری به قطعات گوشت، یک گروه به عنوان کنترل با آب مقطر استریل و سایر گروه ها با اسید لاکتیک ? و ?? و اسانس زنیان با غلظت ??/? و ?/? ?، به تنهایی و در ترکیب با هم مورد تیمار قرار گرفت. سپس شمارش باکتری در تمام گروه ها در روز های? (بلافاصله پس از تلقیح)، ? و ? (پس از یخچال گذاری) انجام شد. نتایج حاصل از مطالعه نشان داد میانگین لگاریتم تعداد باکتری در دوره ? روزه، در همه گروه ها کمتر از گروه کنترل است و بیشترین اثر مهار کنندگی با احتساب غلظت مواد، به ترتیب، مربوط به گروه ترکیبی اسید و اسانس، اسید و سپس اسانس می باشد. در مجموع با توجه به نتایج، این گونه به نظر می رسد که با انجام مطالعات بیشتر می توان از اسید لاکتیک به تنهایی و در ترکیب با اسانس زنیان به عنوان نگهدارنده مواد غذایی و به منظور جلوگیری از رشد سالمونلا تایفی موریوم استفاده کرد. واژه های کلیدی: اسید لاکتیک، زنیان، سالمونلا تایفی موریوم، گوشت شتر