وابستگی شدید جوامع بشری به منابع انرژی جهت رفع احتیاجات صنعتی از یک سو، و آلودگی های زیست محیطی ناشی از احتراق سوخت های فسیلی موجب به وجود آمدن اختراعات و ابداعات گوناگون جهت دستیابی به منابع جدید انرژی گردیده است. از این رو شناخت، مطالعه، و به کارگیری روشهای نوین جهت استفاده از انرژی های تجدید پذیر، به عنوان یک ضرورت درآمده است. در این میان انرژی خورشیدی به عنوان یک منبع بی پایان تأمین انرژی رایگان، پاک و عاری از آثار مخرب زیست محیطی توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. اطلاع از داده های تابش خورشیدی می تواند نقش مهمی در برنامه ریزی ها و اجرای پروژه های مختلف ایفا کند. اما از آنجا که در تعداد معدودی از ایستگاه های هواشناسی داده های تابش خورشیدی ثبت می گردند، جهت برآورد آنها از روش های مختلفی مانند روابط تجربی و رگرسیونی، استفاده از فن سنجش از دور و شبکه های عصبی و میان یابی خطی استفاده می شود که از این میان معادلات تجربی کاربرد گسترده تری دارند. هدف این تحقیق ارزیابی پتانسیل انرژی تابشی خورشید در استان فارس جهت ایجاد تأسیسات خورشیدی است. برای این منظور داده های ساعت آفتابی 8 ایستگاه سینوپتیک (آباده، اقلید، بوانات، داراب، سپیدان، شیراز، فسا، کازرون، لار و نیریز) در دوره آماری 12 ساله (1392-1381)، و 2 ایستگاه (سپیدان و کازرون) به ترتیب 9 و 8 ساله از ادار? کل هواشناسی استان دریافت و با استفاده از معادله تجربی آنگستروم- پریسکات میزان انرژی تابشی خورشید در ایستگاههای مورد نظر محاسبه گردید. محاسبات در محیط excelو spss انجام شد و بر اساس نتایج، نقش? تابشی استان با استفاده از نرم افزار arc gisترسیم گردید. نتایج محاسبات نشان دهند? پتانسیل بالای استان فارس از نظر دریافت انرژی تابشی خورشیدی و روند افزایشی آن از غرب به شرق، و از شمال به جنوب بود. بطوریکه ایستگاه کازرون با متوسط روزانه 28/20 و سالان? 7435، و ایستگاه لار با متوسط روزانه 45/21 و سالان? 7862 مگاژول بر متر مربع به ترتیب کمترین و بیشترین میزان انرژی تابشی خورشید را دریافت کرده اند. همچنین نتایج محاسبه همبستگی تابش خورشیدی با دیگر پارامترهای اقلیمی نشان از همبستگی بالای تابش خورشیدی با ساعت آفتابی به میزان 88/0، در سطح معنی دار 95% داشت. بنابراین میزان ساعت آفتابی بیشترین نقش را در محاسبه میزان انرژی تابشی خورشید دارا می باشد.