سیانید یکی از ترکیبات سمی است که در فرآوری مواد معدنی بخصوص طلا به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. روش های حذف سیانید از پساب خروجی کارخانه فرآوری شامل روش های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی می باشد. روش های بیولوژیکی به لحاظ اقتصادی و دوستدار محیط زیست بودن دارای مقبولیت بیشتر هستند در این تحقیق به بررسی عوامل تأثیرگذار بر حذف بیولوژیکی سیانید از پساب باطله کارخانه فرآوری طلا با سیستم راکتور بیوفیلمی با بستر متحرک پرداخته شده است. در این تحقیق آزمایش ها در یک مدار بسته که شامل یک راکتور هوازی و یک راکتور غیرهوازی بود، انجام گرفت. برای فراهم کردن درصد پرشدگی راکتور از آکنه پلی اتیلنی و برای بذردهی راکتور از لجن تصفیه خانه اکباتان استفاده گردید. روند خودهی میکروارگانیسم ها با سیانید تا غلظت 20 میلی گرم بر لیتر به صورت پله ای ادامه پیدا کرد. نتایج نشان داد که راندمان سیستم با درصد پر شدگی 50 درصد نسبت به درصد پر شدگی 30 درصد در زمان ماند هیدرولیکی 48 ساعت 8 درصد بیشتر است. مهمترین عامل تأثیرگذار بر کارایی سیستم، غلظت سیانید بود با افزایش غلظت سیانید از 10 میلی گرم بر لیتر تا 60 میلی گرم بر لیتر راندمان حذف در زمان ماند هیدرولیکی 48 ساعت، 42 درصد کاهش نشان داد. در غلظت 20 میلی گرم بر لیتر بیشترین سرعت حذف سیانید در زمان ماند 8 ساعت و برابر 7/1 میلی گرم برلیتر در ساعت و برای غلظت 30 میلی گرم بر لیتر بالاترین سرعت حذف برابر 25/2 میلی گرم بر لیتر بدست آمد. افزایش زمان ماند هیدرولیکی باعث افزایش کارایی سیستم شد. در غلظت ورودی 20 میلی گرم بر لیتر با افزایش زمان ماند از 4 تا 72 ساعت کارایی سیستم 87 درصد افزایش پیدا کرد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان حذف نیتروژن در غلظت 30 میلی گرم بر لیتر در زمان ماند 16 ساعت و برابر7/2 میلی گرم بر لیتر است. راهبری سیستم با فاضلاب کارخانه فرآوری طلا آقدره میزان 84 درصد حذف سیانید در زمان ماند 120 ساعت را نشان داد.