در تحقیق پیش رو اثر بادارندگی ایوسین متیلین بلو بر خوردگی فولاد در محیط اسیدکلریدریک 1 مولار مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور با کمک روش هایی همچون آزمایش های پلاریزاسیون و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی، نوع بازدارندگی و تاثیر فاکتورهایی همچون دماو غلظت ایوسین متیل بلو روی راندمان بازدارندگی آن تعیین گردید و نیز با بهره گیری از میکروسکوپ روبشی الکترونی sem بررسی های سطحی لازم از روند جذب ایوسین متیل بلو روی سطح فولاد، صورت گرفت. در نهایت با توجه به نتایج حاصل تلاش شد تا مکانیزم محتملی از نحوه ی عملکرد این ماده ارائه شود. همچنین احتمال وجود اثر هم افزایی در بازدارندگی بین ایوسین متیل بلو و پتاسیم برمید در محلول اسیدکلریدریک 1مولار نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. در پایان به منظور درک بهتر بازدارندگی ایوسین متیلین بلو، عملکرد این ماده با عملکرد ماده ی هگزامین که استفاده ی گسترده ای در صنعت به عنوان بازدارنده دارد، در محیط اسیدکلریدریک 1 مولار روی نمونه های فولادی مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمایش های الکتروشیمیایی عملکرد موثر ایوسین متیل بلو به عنوان بازدارنده در جلوگیری ازخوردگی فولاد در محیط اسید کلریدریک 1 مولار را تصدیق کرده و نشان میدهند که این ماده به دلیل محدود کردن هر دو واکنش کاتدی و آندی به عنوان بازدارنده ی مختلط عمل می کند. به علاوه با افزایش غلظت بازدارنده راندمان عملکرد آن به طور چشم گیری افزایش می یابد. همچنین تحلیل نتایج بررسی اثر دما بر عملکرد ایوسین متیل بلو و محاسبه ی پارامترهای ترمودینامیکی فرآیند جذب آن بر روی سطح فولاد، نشان میدهد که این ماده از طریق یک فرآیند جذب فیزیکی که از ایزوترم جذب لانگمیر پیروی می کند، باعث جلوگیری از خوردگی فولاد می گردد. به علاوه، به دلیل اثر هم افزایی، با ورود پتاسیم برمید به محلول، افزایش چشم گیری در راندمان عمل ایوسین متیل بلو مشاهده شد.تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی از سطح فولاد نیز عملکرد موثر ایوسین متیل بلو به عنوان بازدارنده ی خوردگی را تصدیق می کنند. مقایسه عملکرد بازدارندگی ایوسین متیلین بلو با هگزامین نشانگر اثر بازدارندگی قابل قبول این ماده می باشد.