هدف از این مطالعه تعیین تاثیر روش های مختلف فراوری بر ارزش غذایی ضایعات لپه پاک کنی و معرفی مناسب ترین روش برای فراوری این ضایعات در شرایط عملی بود. برای انجام این مطالعه ابتدا از 10% کارخانجات لپه پاک کنی واقع در شهرستان آذرشهر بر اساس روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده نمونه برداری به عمل آمد. سپس روش های مختلف فراوری شامل افزودن اسید استیک و اسید سیتریک 1% افزودن سرکه ، اتوکلاو، تف دادن، پولکی کردن، و پرتودهی میکروویو به مدت 3، 5، و 7 دقیقه روی ضایعات لپه پاک کنی انجام شد. تجزیه تقریبی مواد خوراکی و غلظت مواد معدنی بر اساس روش های استاندارد aoac (1990) انجام شد. تجزیه تقریبی ماده خشک و پروتئین خام بر اساس روش استاندارد شده? ونزانت و همکاران (1998) به انجام رسید. قابلیت هضم آزمایشگاهی و میزان گاز تولیدی ضایعات لپه پاک کنی فراوری شده و نشده در شرایط آزمایشگاهی به ترتیب با روش آنکوم و منک و همکاران (1979) تعیین شد. کلیه فراوری ها باعث غیر فعال شدن ترکیبات فنولی و تانن شدند ولی کارائی آن ها در ایجاد تغییر در مقادیر تجزیه پذیری، قابلیت هضم و تولید گاز متفاوت بود. در مجموع فراوری تفت دادن، پولکی کردن با بخار و میکروویو به مدت 3 دقیقه دارای بهترین عملکرد در رابطه با بهبود شاخصه های مورد اندازه گیری ارزش غذایی بودند. فراوری های یاد شده با کاهش میزان ترکیبات فنولی و تانن و کاهش تجزیه پذیری پروتئین منجر به بهبود اکوسیستم شکمبه شد.