موعود گرایی از بنیادی ترین اندیشه های بشری است که در اکثریت ادیان قابل مشاهده است.ایرانیان باستان به منجیانی نظیر سوشیانس و میترا معتقد بودند. منجی موعود در ادیان ابراهیمی نظیرمسیحیتویهودیت مسیحانام دارد در حالی که اسلام مهدی رامنجی آخرالزمان معرفی می کند.اهمیت منجی گرایی در ادبیات فارسی نیز که متاثر از فرهنگ اسلامی و ادیان ایران باستان است قابل توجه به نظر می رسد.پژوهش حاضر به بررسی میزان تاثیر این اندیشه و نحوه ی راهیابی مولفههای آن در اشعار شاعران نامبرده می پردازد. محصول پژوهش آن که اندیشه ی مهدویت به صورتی بسیار گسترده بر این اشعار تاثیرگذار بوده به گونه ای که موجبات غنای ادبی و ایدئولوژیکی شعر دفاع مقدس را فراهم نموده است.