این پایان نامه به مسئله ی تصریف فعل و توصیف مشخصه های تصریفی آن در گویش مازندرانی(گونه ی بابلی) پرداخته و در این راستا مقاله ی فریبا قطره (1386) را با عنوان « مشخصه های تصریفی در زبان فارسی امروز » مبنای نظری کار خود قرار داده است. پس از طرح مسئله ی تحقیق در فصل اول و بیان پیشینه ای نسبتاً مفصل از پژوهش هایی که تا کنون در زمینه ی فعل و تصریف آن در گویش مازندرانی صورت گرفته و همچنین شرح داده های پژوهش، به تحلیل داده ها و توصیف مشخصه های زمان، شخص، شمار، وجه، نمود، جهت مجهول و نفی در فعل های گویش مازندرانی و شیوه های تبلور یا نمود آن ها پرداخته است و از این طریق به نتایج زیر در زمینه ی تصریف فعل در این گویش دست یافته است: مشخصه ی زمان در این گویش به دو دسته ی کلی حال و گذشته بخش می شود و زمان آینده دارای ساختی جداگانه نیست بلکه با استفاده از ساخت حال اخباری بیان می شود. ازمیان صیغگان سه گانه ی زمان حال، حال التزامی دارای تبلور صوری از نوع وندی است و ساخت های حال اخباری و مستمر فاقد تبلور صوری هستند. هم چنین در زمان گذشته، صیغگان گذشته ی ساده و اخباری دارای تبلور وندی و صیغگان گذشته ی اخباری شرطی، نقلی، بعید، بعید نقلی، التزامی و مستمر دارای تبلور وند-تکواژی هستند. شناسه های شش گانه به طور هم زمان مشخصه های شخص و شمار را در افعال این گویش به روش وند-افزایی تبلور می بخشند. ازمیان وجوه پنجگانه نیز، وجه اخباری به شیوه های وندی و وند-تکواژی در صیغگان مختلف افعال تبلور می یابد و در دو مورد گذشته ی اخباری و حال اخباری فاقد تبلور صوری است. وجه التزامی و وجه شرطی نیز هرکدام به دو شیوه ی وندی و وند-تکواژی تبلور می یابند و وجه دعایی و وجه امری تبلور وندی دارند. نمود کامل در گذشته ی ساده تبلور وندی دارد و در گذشته ی نقلی، بعید و بعید نقلی به روش وند-تکواژی متبلور می شود. نمود ناقص استمراری نیز فاقد تبلور صوری است و نمود عادت در این زبان ساخت تصریفی ندارد. جهت مجهول در تمامی صیغگان افعال این گویش به روش وند-تکواژی تبلور می یابد. و سرانجام مشخصه ی نفی نیز در گویش مازندرانی دارای تبلور صوری ازنوع وندافزایی است.

abstract this study attempted to investigate the strategies used to translate clichés of emotions in dubbed movies in iranian dubbing context for home video companies. the corpus of the current study was parallel and comparable in nature, consisting of five original american movies and their dubbed versions in persian, and five original persian movies which served as a touchstone for judging naturalness of clichés in persian. the clichés of anger were identified in both sets of corpus and categorized into four functions. in original american movies, over 100 clichés, and in original persian movies nearly 300 clichés were identified. then, the strategies used to translate the cliché were identified, and afterwards, constraints on dubbing as a mode of audiovisual translation, and the factors affecting the final outcome of the dubbing process (technical constraints, the role of professionals in dubbing process, and the cultural policy for foreign movies in iran) were examined and discussed. the in-depth analysis indicated that one norm governed the translation of clichés, which is unnaturalness. in other words, the results showed that two thirds of renderings in the final outcome of the dubbing process were not natural in persian. this was mainly because of the constraints on dubbing for home video companies, factors affecting dubbing in iran, and sometimes the translators tendency to produce a faithful translation.

در این پژوهش سنت های زبان شناسی غرب و اسلام از منظر مسائل نحوی و معنا شناسی مورد تطبیق قرار گرفتند . هدف از انجام این پژوهش آشنایی با گسترش نظرات و پژوهش های اندیشه گران تمدن های غربی و اسلامی درباره زبان بود ، که به عمیق تر شدن بینش و دانش ما در این زمینه کمک می کند و تصویری واضح تر و عمیق تر از علم زبان شناسی به دست می دهد . و هم چنین با شناخت پیشینه بومی علم زبان شناسی در فرهنگ اسلامی زمینه برای بومی سازی این علم در سطح آکادمیک فراهم می شود . در رساله حاضر جنبه های محدودی از نحو و معنا شناسی در دو سنت زبانی یادشده مورد مقایسه قرار گرفت و نشان داده شد که علی رغم تمایز خاستگاه و دستاوردهای زبان شناختی آن ها ، در بسیاری از موارد نیز به هم شباهت دارند .در این پژوهش ، پژوهشگر تلاش کرد ضمن بررسی و توصیف ارتباط متقابل آرای دانشمندان اسلامی و زبان شناسان غربی ، نشان دهد که سنت زبان شناسی اسلامی تا چه حد به زبان شناسی نوین نزدیک است . طوری که می توان خاستگاه انقلاب علمی زبان شناسی را در میان آرای دانشمندان مسلمان، به خصوص سیبویه ، جست . نگارنده در این پژوهش به دلیل جلوگیری از گستردگی و پراکندگی مطالب ، به ذکر نمونه های محدود اما برجسته و مهم در حیطه های نحوی و معنایی پرداخت و آن ها را در دو سنت مورد ارزیابی و تطبیق قرار داد . در این رساله که به روش کتابخانه ای نگاشته شد ، منابع و کتاب های گوناگونی درباره زبان ، دستور و فرهنگ عربی ، زبان شناسی سنتی و نوین غربی و زبان شناسان برجسته جهان و اسلام مورد استفاده قرار گرفت . در این پژوهش تاثیری که هر دو سنت زبان شناسی از یکدیگر پذیرفته اند ، مورد واکاوی قرار گرفت و نکات متعددی از تشابه و تفاوت آن ها بیان شد .

فصل نخست به تاریخچه دائره المعارف نگاری در جهان، جهان اسلام و ایران و تاریخچه دائره المعارف نگاری بر کودکان ایرانی اختصاص یافت ، چرا که در هیچکدام از این زمینه ها بجز چند مقدمه چیزی وجود نداشت . واژه های فرهنگ ، فرهنگنامه، دانشنامه دائره المعارف غالبا در نزد عامه مردم مفهوم واحدی دارند، لذا در فصل دوم به تعاریف این واژه ها، بررسی تعاریف فرهنگ و فرهنگنامه، طبقه بندی رده شناختی فرهنگها و فرهنگنامه ها پرداخته شد. از آنجا که زبانشناسی را مطالعه علمی پدیده زبان تعریف کرده اند و دانش نوینی است که در سالهای اخیر، بخصوص پس از دهه های نخستین سده بیستم رشد فراینده ای داشته است ، فصل سوم به ارتباط زبانشناسی و دائره المعارف نگاری و اصول زباشناختی حاکم بر تدوین دایره المعارفها اختصاص یافت و فصل چهارم پس از بررسی ضوابط و معیارهای ارزیابی دایره المعارف نگاری منجر به ارائه طرح پیشنهادی برای ساخت یک دایره المعارف شد. بنابراین این در فصل پنجم مشکلات دایره المعارف نگاری بطور اعم و اخص مورد بررسی قرار گرفت و چون هدف این پایان نامه بررسی ویژگیهای دایره المعارف نگاشتی کودکان و نوجوانان بود، در فصل ششم اصول روانشناختی و زبانشناختی حاکم بر تدوین چنین آثاری بررسی شد و پس از بررسی رابطه زبانشناسی و ادبیات کودک و نوجوان و همچنین بررسی سطح خوانایی نوشته های ویژه کودکان در فصول بعدی، اطلاعات زبانی و غیرزبانی اینگونه آثار مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت در فصول نهم به روش شناسی و مراحل تدوین فرهنگنامه کودکان و نوجوانان پرداخته شد.