رشته کوه البرز بخشی از کمربند چین خورده- تراستی آلپ- هیمالیا می باشدکه در حدود 2000 کیلومتر در شمال ایران گسترش یافته است. در این رساله از پنج برش در محدوده البرز شرقی نمونه برداری و به روش اسمیراسلاید آماده سازی گردید،سپس برمبنای نانوفسیل های آهکی مطالعه شد. در این برش ها مطالعات بایواستراتیگرافی نانوفسیل های آهکی منجر به شناسایی بایوزون های نانوفسیلی با محدوده ی سنی زیر شده است: برش چشمه قلقل: cc16 (سانتونین پسین) تاcc26 (ماستریشتین پسین). برش مجن: cc20 (کامپانین پیشین) تاcc26 (ماستریشتین پسین) برش کوه نمازگاه: cc24 (ماستریشتین پیشین) تاcc26 (ماستریشتین پسین) برش کوه شاهدار: cc24 (ماستریشتین پیشین) تاcc26 (ماستریشتین پسین) برش قلعه موران: cc16 (سانتونین پسین) تا cc22 (کامپانین پسین) جنس وگونه های نانوفسیلی شناسایی شده در هر برش به قرار زیر است: برش چشمه قلقل: تعداد 23 جنس و 48 گونه برش مجن: 23 جنس و 41 گونه برش کوه نمازگاه: 18 جنس و 43 گونه برش کوه شاهدار: تعداد24 جنس و 44 گونه برش قلعه موران: تعداد17 جنس و 34 گونه در مطالعات کنونی حضور گونه های watznaueria barnesa و lithraphidites carniolensis و عدم حضور گونه های شاخص مواد غذایی بالا مانند گونه های جنس biscutum می تواند موید مواد غذایی پایین حوضه باشد. در این مطالعه حضور نانوفسیل ها و الگوی تغییرات فراوانی آنان به ویژه حضور p. spinosa, ، ,p. cretacea e. eximius, e. gorkae e.turriseiffelii, l. carniolensis, w. barnesae و m. decoratus موید شرایط باروری پایین برای برش های مورد مطالعه است. در نمونه های مطالعه شده فراوانی برخی گونه ها مانند uniplanarius sissinghii،uniplanarius trifidus و watznaueria barnesa نشان می دهد که رسوبات متعلق به کرتاسه پسین در آب و هوای گرم و در آب های کم عمق نهشته شده اند، همچنین وجودگونه های micula murus و micula prinsii در ماستریشتین شاخص آب و هوای گرم است. نانوفسیلهای موجود کاهش عمق در همه برش ها از بخش های پایینی به سمت قسمت های فوقانی را نشان می دهند ولی در برش قلعه موران نشان دهنده افزایش عمق از قاعده به سمت راس است. الگوهای توزیع غلظت pb، zn، cu و cd نشانگر روند کاهشی به سمت بالا در همه برش ها بجز برش قلعه موران است و پیشنهاد دهنده کاهش پروداکتیویتی در این برش هاست، ولی در برش قلعه موران غلظت pb، zn، cu و cd نشان دهنده روند افزایشی به سمت بالای برش است و پیشنهادکننده افزایش پروداکتیویتی در این برش است. براساس مطالعات اخیر، فراوانی نانوفسیل های آهکی به ویژه w. barnesae نشان دهنده انطباق قابل توجه با داده های شیمیایی در این برش هاست. فراوانی نانوفسیل های آهکی و نیز آنالیزهای شیمیایی نشان ‎دهنده کاهش پروداکتیویتی در تمام برش ها از قاعده به سمت بالاست بجز برش قلعه موران که افزایش پروداکتیویتی داریم، که این بعلت بازه زمانی این سازند است. ازآنجا که لبه بالایی این بایوزون سنی معادل کامپانین پسین را دارد واین بازه زمانی شرایط محیطی کاملاٌ متفاوت با دیگر نهشته های مورد مطالعه است که در ماستریشتین پسین می باشند.