ارغوان (cercis griffitii) به دلیل ارزش زیبایی شناختی، برخورداری از خواص متعدد دارویی و اهمیت زیست محیطی در بسیاری از برنامه های جنگل کاری شهری کشت و به حفظ ذخایر ژنتیکی آن در جنگل داری پایدار بسیار اهمیت داده می شود. در این مطالعه به منظور القاء کالوس ریزنمونه های ساقه و کوتیلدون گیاهچه های درون شیشه ای ارغوان در محیط کشت ms حاوی غلظت های مختلف 1، 2، 4 و 5 میلی گرم بر لیتر تو،فور-دی کلروفنوکسی استیک اسید (2,4-d) به تنهایی یا نفتالن استیک اسید (naa) در ترکیب با 1 میلی گرم بر لیتر بنزیل آمینو پورین (bap) کشت شدند. نتایج نشان داد که محیط کشت حاوی 2 میلی گرم بر لیتر 2,4-d با 92% کالوس زایی تیمار هورمونی مناسب برای القاء کالوس از ریزنمونة ساقه بود؛ در مقابل ریزنمونه های کوتیلدون هنگامی که در محیط کشت ms حاوی 5 میلی گرم بر لیتر 2,4-d کشت شدند بیشترین درصد (97%) القاء کالوس را نشان دادند. به منظور تراریزش سویه های اگروباکتریوم با پلاسمید حاوی ژن گاس از روش ذوب – انجماد با استفاده از دو مادة تریس و کلرید کلسیم استفاده شد که بر اساس نتایج به دست آمده، استفاده از تریس در سویة agl1 موفقیت آمیزتر بود. همچنین غلظت بهینة آنتی بیوتیک کانامایسین (100 میلی گرم بر لیتر) برای باززایی جنین های دارای ژن مقاومت به این آنتی بیوتیک تعیین شد. به منظور تراریزش ریزنمونه های جنین زایگوتی اثر شرایط خلاء، سویة اگروباکتریوم و تراکم نوری بر تراریزش جنین ارغوان مورد بررسی قرار گرفت. سپس ساقة جوان و کوتیلدون گیاهچه های تراریختة احتمالی به منظور القاء کالوس در محیط کشت ms حاوی 2 میلی گرم بر لیتر از تنظیم کنندة رشد 2,4-d کشت شدند. از آنالیز هیستوشیمیایی و واکنش زنجیره ای پلیمراز(pcr) کالوس و بافت های مختلف پیکرة گیاهچه های به دست آمده جهت ارزیابی تراریختی آنها استفاده شد؛ بر اساس نتایج به دست آمده بیشترین درصد تراریزش در استفاده از سویة agl1 با تراکم نوری 8/0 در شرایط خلاء حاصل شد.