هدف این پژوهش پاسخ گویی به این سوال است که نقش سیاست نظامی- امنیتی آمریکا در آسیای مرکزی بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران چگونه است. با این فرض که امنیت ملی ایران از سیاست های آمریکا در آسیای مرکزی تاثیرپذیری دارد. در این راستا اهداف دیگری از قبیل شناسایی اهداف سیاسی، اقتصادی، استراتژی آمریکا در منطقه، منطق و نگاه حاکم بر کاخ سفید نسبت به ایران هم مورد بررسی قرارگرفته است. اهمیت ژئوپلیتیک آسیای مرکزی پس از فروپاشی شوروی، در سال های پایانی قرن 20 و مسئله انرژی در حوزه خزر بازی بزرگ و تلخ میان قدرت ها در قرن 18و 19 را تداعی می کند. به همین جهت منطقه مرده و ناشناس آسیای مرکزی در بورس توجهات جهانی قرار گرفت. استقلال ناخواسته این جمهوری ها، مشکلات زیادی را پیش روی سیاستمداران این منطقه قرار داد. مشکلات ناشی از سلطه200ساله تزارها و نظام کمونیستی موجب باز شدن درهای منطقه به سوی غرب شده و سراسیمه و به منظور جبران عقب ماندگی و به مدد انرژی کشف شده، به قراردادهای نفتی روی آورند تا بر مشکلات خود فایق آیند. بحران ها و چالش های زیادی از جمله بحران هویت، و درهم آمیختگی قومیتی، اختلافات زبانی، دینی و مرزی، بخشی ار آن می باشد، و مسئله عدم تعیین رژیم حقوقی دریای خزر که بعضی از کشورهای آسیای مرکزی با آن درگیر هستند از مسایل چالش زا و جدی این منطقه می باشد. حضور قدرت های فرامنطقه ای به ویژه آمریکا در منطقه می تواند گستره بحران ها را افزایش دهد. نتیجه حاصل از این پژوهش این است که استراتژی، اهداف و سیاست های آمریکا درآسیای مرکزی در راستای محدود نمودن دامنه فعالیت ج.ا. ایران و کاهش قدرت مانوری آن در منطقه و خاورمیانه می باشد. بنابراین حضور نظامیان و شرکت های نفتی آمریکایی با هر هدفی فاصله جغرافیایی ایران با آمریکا را از میان برداشته و دو کشور را هم مرز کرده است. بنابراین تضاد ماهوی این سیاست ها با انقلاب اسلامی موجب شده تا همواره این حضور آثار تخریبی و آسیب های جدی را در ابعاد مختلف(اقتصادی، سیاسی، منابع و نظامی) یرامنیت ملی ج.ا. ایران بگذارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.