هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین راهبردهای دانش، توانمندسازها و فرآیندهای مدیریت دانش با عملکرد دانشگاه های منتخب استان اصفهان (دانشگاه های اصفهان، علوم پزشکی اصفهان، صنعتی اصفهان،کاشان و علوم پزشکی کاشان) بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه اعضای هیئت علمی تمام وقت دانشگاه های منتخب استان اصفهان در سال تحصیلی 1391-1390 بودند که از میان آنان به روش نمونه گیری تصادفی طبقه- ای متناسب با حجم تعداد 220 نفر انتخاب گردید. جهت سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه راهبردهای دانش بر اساس الگوی بیرلی و چاکرابارتی(1996)، پرسشنامه توانمندسازهای مدیریت دانش بر اساس الگوی لی و چویی(2003)، پرسشنامه فرآیندهای مدیریت دانش بر اساس الگوی پارک(2006) و پرسشنامه ارزیابی عملکرد دانشگاه ها بر اساس الگوی کارت امتیازی متوازن کاپلان و نورتون (2001) استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه ها مورد تائید متخصصان قرار گرفت. روایی سازه آن ها به روش تحلیل عاملی اکتشافی تائید گردید. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از روش ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه راهبردهای دانش 88/0، توانمندسازهای مدیریت دانش 91/0، فرآیندهای مدیریت دانش 90/0 و عملکرد دانشگاه ها 89/0 محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه، تحلیل واریانس و الگوسازی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته های پژوهش نشان دادند: الف)از بین راهبردهای دانش، راهبرد بهره برداران و راهبرد نوآوران ارتباط مثبت و معناداری با فرآیندهای مدیریت دانش، توانمندسازهای مدیریت دانش و عملکرد دانشگاه های منتخب داشتند(01/0p?)، ب)فناوری و ساختار سازمانی از توانمندسازهای مدیریت دانش ارتباط مثبت و معناداری با فرآیندهای مدیریت دانش و عملکرد دانشگاه های منتخب داشتند(01/0p?)، ج) مولفه عدم تمرکز از توانمندسازهای مدیریت دانش ارتباط معکوسی با فرآیندهای مدیریت دانش و عملکرد دانشگاه های منتخب داشت(01/0p?)، د) بین راهبردهای دانش، توانمندسازهای مدیریت دانش، فرآیندهای مدیریت دانش و عملکرد دانشگاه های منتخب رابطه چندگانه وجود داشت(099/0p?) ، و ه) از متغیرهای جمعیت شناختی تنها سن و دانشگاه محل خدمت ارتباط مثبت و معناداری با راهبردهای دانش و فرآیندهای مدیریت دانش داشتند(05/0p?). از نظر کاربردی، نتایج این پژوهش نه تنها برای بهبود عملکرد دانشگاه های منتخب مورد بررسی و سایر دانشگاه های ایران می تواند به کار گرفته شود بلکه در توسعه الگوی کارت امتیازی متوازن در بخش دانشگاهی نیز موثر است.