هدف: این مطالعه مداخله ای به منظور بررسی اثر لیزرهای دیودی red با طول موج 635 نانومتر و infrared با طول موج 830 نانومتر بر حرکت اسپرم های زنده در انسان انجام شده است. روش مطالعه: این مطالعه به صورت یک بررسی مداخله ای (interventional) از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شاهددار (randomized controlled clinical trial) انجام شده است. از میان 55 نفر مرد مبتلا به ناباروری با ناباروری اولیه یا ثانویه مبتلا به آستنواسپرمی 25 نفر انتخاب شدند. یافته ها: میانگین total motility اسپرم ها، میانگین progressive motility اسپرم ها، میانگین class c motility اسپرم ها، میانگین class d motility اسپرم ها و میانگین vcl در نمونه های تحت تابش اشعه infrared و red به میزان معناداری افزایش یافته بود؛ ولی در گروه شاهد تفاوت آماری معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آن با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که استفاده از لیزر می تواند به عنوان یک گزینه درمانی مناسب جهت درمان موارد ناباروری ناشی از فاکتور مردانه که ناشی از اختلال در موتیلیتی هستند مورد استفاده قرار گیرد.