صادرات غیر نفتی یک استراتژی مهم در رشد و توسعه اقتصادی کشورها به شمار می رود. صادرات باعث افزایش درآمدهای ارزی شده و منجر به رشد اقتصادی می گردد. این تحقیق تاثیر سرمایه گذاری مستقیم خارجی و بی ثباتی نرخ ارز بر صادرات مواد غذایی را در طول دوره زمانی 1970-2010 مورد بررسی قرار داده است. برای برآورد بی ثباتی نرخ ارز از روش خودرگرسیون تعمیم یافته تحت شرایط ناهمسانی واریانس egarch استفاده شده است. مدل برآورد شده بی ثباتی نرخ ارز egarch(1,1)بود. سپس واریانس شرطی محاسبه شده به عنوان بی ثباتی نرخ ارز مورد استفاده قرار گرفت. برای بررسی تاثیر سرمایه گذاری مستقیم خارجی وبی ثباتی نرخ ارز بر صادرات مواد غذایی ایران در طول دوره زمانی 1970-2010 از روش هم جمعی یوهانسون – جوسیلیوس استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان دادند که سرمایه گذاری مستقیم خارجی، درجه باز بودن اقتصاد و تولید ناخالص داخلی دنیا تاثیر مثبت بر صادرات مواد غذایی ایران دارد. نتایج نشان داد که بی ثباتی نرخ ارز ایران باعث کاهش صادرات مواد غذایی می گردد به عبارتی بی ثباتی نرخ ارز تاثیر منفی بر صادرات مواد غذایی دارد. کلمات کلیدی صادرات، سرمایه گذاری مستقیم خارجی، بی ثباتی نرخ ارز، درجه باز بودن اقتصاد، جوهانسون-جوسیلیوس، egarch