ترکیبات گیاهی از دیرباز نقش بسار مهمی را در حفظ سلامت انسان بر عهده داشته اند. فیتواستروژن ها به طور طبیعی ترکیبات گیاهی هستند که می توانند به صورت آگونیست یا آنتاگونیست گیرنده های استروژنی در بدن عمل کنند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثرات اسانس گیاه پنج انگشت به عنوان یک گیاه فیتواستروژنی بر ساختار و مورفولوژی لوله های سمینیفر، کیفیت و کمیت اسپرم و قدرت لقاح آزمایشگاهی اسپرم استحصال شده می باشد. در این مطالعه از 30 موش نر استفاده شد که به 5 گروه تقسیم شده بودند. گروه های مورد مطالعه شامل کنترل، شم و سه گروه تیمار که اسانس گیاه پنج انگشت را به میزان 75، 150 و 300 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت یک هفته دریافت نمودند. پس از این مدت موش ها به روش جا به جایی مهره های گردنی کشته شدند و هر دوبیضه آنها برداشته شده و داخل محلول تثبیت کننده بوئن قرار داده شد تا بقیه مراحل مربوط به پروسه بافتی انجام شده و برش هایی به ضخامت µ 7-5 از آنها تهیه شود. پس از رنگ آمیزی مقاطع با رنگ آمیزی مرسوم h&e مطالعات هیستولوژی و استریولوژی روی آنها زیر میکروسکوپ انجام شد. بخش دم اپیدیدم نیز دایسکت شده و پس از استحصال اسپرم، ارزیابی کیفیت و کمیت اسپرم و قدرت لقاح آزمایشگاهی روی آنها انجام شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تعداد کل اسپرم، تحرک اسپرم، درصد اسپرم های زنده و قدرت لقاح آزمایشگاهی آن در گروه های تیمار کاهش یافته بود (p<0.05). یافته های بافت شناسی نشان داد که اسانس گیاه پنج انگشت می تواند باعث آسیب به اپیتلیوم زایای سلول های سمینیفرگردد و ارتفاع بافت پوششی را کاهش دهد. مطالعات استریولوژیک نشان داد که حجم بافت بینابینی، لومن و قطر لومن به شکل معنی داری افزایش یافته بود (p<0.05). همچنین حجم اپیتلیوم زایا و لوله های سمینیفر، ارتفاع بافت پوششی ، تعداد سلول های سرتولی، لایدیگ، اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت، اسپرماتیدهای گرد و کشیده و نیز طول لوله های سمینیفر کاهش معنی داری داشت (p<0.05). در نهایت با توجه به نتایج مطالعه حاضر، می توان نتیجه گیری کرد که اسانس گیاه پنج انگشت بر لوله های سمینیفر و نیز کیفیت و کمیت اسپرم تاثیر مشخصی می گذارد به نحوی که آسیب ایجاد شده در یک الگوی وابسته به دز می باشد.

چکیده پایان نامه شماره 105-1 دکتری تخصصی دانشگاه ارومیه سال تحصیلی: 1392-1391 نگارنده: محمدرضا حسینچی قره آغاجی عنوان پایان نامه: اثراسید جیبرلیک بر روی ساختارآناتومیکی و هیستولوژیکی و عملکرد تولید مثل بیضه موش های صحرایی. اسید جیبرلیک برای بهبود جوانه زنی، گل دهی، تکثیر و لقاح در طیف گسترده ای از محصولات کشاورزی، میوه ها و سبزیجات مورد استفاده قرار می گیرد. اطلاعات کمی در مورد اثرات اسید جیبرلیک بر روی پستانداران وجود دارد و اثرات بالقوه خطرناک آن بر روی سلامت انسان نسبتاٌ ناشناخته می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات ga3 در بافت بیضه است. به منظور ارزیابی تعداد لنفوسیت ها و سلولهای لیدیگ، شاخص بازسازی (ri)، شاخص تمایز لوله (tdi)، شاخص اسپرمیوژنز (spi)، شاخص میوزی (mi) و ارزیابی تعداد اسپرم ها، قابلیت زنده ماندن اسپرم ها (توسط رنگ هماتوکسیلین ائوزین)، بلوغ اسپرم ها (توسط رنگ آنیلین بلو)، آسیب dna در کروماتین اسپرم ها (توسط رنگ آکریدین اورنج) و تحرک اسپرم در موشهای نر بالغ نژاد اسپراگ داولی. سرانجام، بررسی اثر ga3 بر میزان باروری آزمایشگاهی در روزهای 15، 30 و 45 در رت ها. علاوه بر این تاثیر بالقوه ga3 بر میزان مالون دی-آلدئبد (mda) در بافت بیضه اندازه گیری شد. و میزان کربوهیدرات سیتوپلاسمی، انباشت چربی و میزان آلکالین فسفاتاز در مقاطع بافتی بیضه ها مورد بررسی قرار گرفت. علاوه بر این، غلظت سرمی هورمون تستوسترون، هورمون لوتئینی (lh) و هورمون محرک فولیکول (fsh) اندازه گیری شد. این مطالعه بر روی 90 سر موش صحرایی نر بالغ (نژاد sprague-dawley با وزن 10±180 گرم) انجام شد. رت ها در شش گروه مساوی، که هر گروه حاوی پنج سر موش صحرایی بود طبقه بندی شدند: 1- این گروه به عنوان گروه کنترل بدون تجویز ga3و یا ماده ای نگهداری شدند. 2- حیوانات در گروه اورال اسید جیبرلیک را به مدت 15، 30 و45 روز (mg/kg10) با حجم 2/0 میلی گرم به صورت خوراکی و روزانه دریافت کردند. 3- حیوانات در گروه کنترل-شم اورال الکل متانول یک درصد را به مدت 15، 30 و 45 روز با حجم 2/0 میلی گرم به صورت خوراکی و روزانه دریافت کردند. 4- حیوانات در گروه تزریق داخل صفاقی ip1 اسید جیبرلیک را به مدت 15، 30 و 45 روز (mg/kg2) با حجم 2/0 میلی گرم به صورت تزریق داخل صفاقی و روزانه دریافت کردند. 5- حیوانات در گروه تزریق داخل صفاقی ip2 اسید جیبرلیک را به مدت 15، 30 و 45 روز (mg/kg20) با حجم 2/0 میلی گرم به صورت تزریق داخل صفاقی و روزانه دریافت کردند. 6- حیوانات در گروه کنترل-شم تزریق داخل صفاقی الکل متانول یک درصد را به مدت 15، 30 و 45 روز با حجم 2/0 میلی گرم به صورت تزریق داخل صفاقی و روزانه دریافت کردند. پس از 15، 30 و 45 روز از رت ها خونگیری شد و سپس رت ها کشته شدند. بیضه و اپیدیدیم به سرعت جدا شده و بیضه ها وزن شدند. دم اپیدیدیم به محیط htf حاوی 4 میلی گرم آلبومین سرم گاوی (bsa) در هر میلی لیتر منتقل شد و این محیط به مدت 30 دقیقه در انکوباتور co2 با دمای 37 درجه سانتیگراد قرار داده شد تا اسپرم ها بتوانند وارد محیط کشت شوند. پس از آن، اسپرم های موجود در محیط کشت به منظور بررسی تعداد کل اسپرم ها، درصد اسپرم های زنده، اسپرم های نابالغ، اسپرم های با کروماتین آسیب دیده و لقاح داخل آزمایشگاهی مورد استفاده قرار گرفت. تخمک ها بعد از تزریق هورمون های pmsg وhcg از رت های نابالغ به دست آمد. در مطالعه حاضر، محیط کشتmr1ecm به عنوان محیط لقاح استفاده شد و تخم ها به محیط کشت mr1ecm تازه منتقل شدند تا به مرحله بلاستوسیست برسند. گروه های دریافت کنندهga3 کاهش معنی داری را در فعالیت اسپرماتوژنز (شاخص تمایز لوله ای، شاخص اسپرماتوژنز، شاخص بازسازی و شاخص میوزی)، ارتفاع اپیتلیوم لوله های منی ساز، تعداد سلول های لیدیک و افزایش معنی داری در تعداد لنفوسیت ها و همچنین بسیاری از تغییرات بافتی شامل آتروفی لوله های منی ساز، آپلازی سلول زایا، احتقان عروقی، ارتشاح سلولهای التهابی، تهاجم لنفوسیت، تجمع مایع ادم و گسترش فضای بینابینی در بافت همبند بین لوبولی را نشان دادند (05/0p<). علاوه بر این کاهش معنی داری (05/0p<) در سطح سرمی هورمون تستوسترون و افزایش در سطح سرمی هورمون lh مشاهده شد. علاوه بر این، سطح مالون دی-آلدئید (mda) در بافت بیضه در گروه دریافت کننده ga3افزایش یافت. مشاهدات ارائه شده ما را به این نتیجه می رساند که تجویز ga3 باعث پراکسیداسیون محتوای لیپید ی و تغییر سیستم آنتی اکسیدانی در بیضه رت ها می شود. این داده ها، همراه با تغییرات، نشان می دهد که ga3 باعث ایجاد استرس اکسیداتیو در رت ها در طول دوره دریافت این ماده می شود. سلولهای رده اسپرماتوژنز در گروه هایga3 ، واکنش های قوی تری را به رنگ آمیزی آلکالن فسفاتاز از خود به نمایش گذاشتند. این مطالعه نشان داد که اسید جیبرلیک می تواند تحرک و تعداد کل اسپرم ها در گروه های ga3را کاهش دهد. از طرف دیگر اسید جیبرلیک می تواند باعث افزایش تعداد اسپرم های دارای آسیب کروماتین و اسپرم های نابالغ گردد. همچنین درصد لقاح، جنین های دو سلولی و بلاستوسیست در گروه های ga3به طور قابل توجهی کاهش یافته است. می توان نتیجه گرفت که، ga3 باعث القاء استرس اکسیداتیو در بافت بیضه می شود. بنابراین نهایتاً موجب کاهش تکامل جنین ها می شود. تمامی داده ها با استفاده از نرم افزار anova با آزمون تعقیبی بن فرونی (05/0p<) مورد بررسی قرار گرفتند. واژه های کلیدی: اسید جیبرلیک، استرس اکسیداتیو، آسیب dna، فرآیند بلوغ هسته اسپرم، لقاح، بیضه، اسپرم، اسپرماتوژنز

زمینه و هدف: مطالعات زیادی اثر اسید¬های چرب را بر پارامتر¬های تولید مثلی در نشخوار کنندگان بررسی کرده¬اند. اسید¬های چرب قادرند به طور مستقیم در فولیکول نقش ایفا کنند و اثرات آن¬ها می-تواند برحسب نوع اسید چرب در دسترس بافت، تغییر کند. با این حال مطالعات کمی تأثیر لینولئیک اسید را بر رویان نشخوار کنندگان بررسی کرده است. از آن جایی که لینولئیک اسید، از لحاظ بیولوژیکی اسید چرب مهم و فعالی است و در محدوده وسیعی از فرآیند¬های تولید مثلی نقش دارد و تغییر در نسبت در دسترس بودن آن می¬تواند این فرآیند¬ها را تحت تأثیر قرار دهد، لذا هدف مطالعه حاضر بررسی اثرغلظت¬های مختلف لینولئیک اسید بر روی تسهیم و تکوین رویان¬های تولید شده در آزمایشگاه و هم چنین تأثیر آن بر روی بیان ژن bax به عنوان شاخص آپوپتوز می¬باشد. مواد و روش کار: تعداد 450 تخمدان گوسفند بالغ، بلافاصله بعد از کشتار، از کشتارگاه تبریز جمع آوری و در دمای 30 تا 40 درجه سانتی گراد، به آزمایشگاه انتقال داده شد. بعد از شستشوی تخمدان-ها، اووسیت¬های با دو لایه سلول کومولوس و بیش¬تر استحصال، و در آزمایشگاه جهت بلوغ آزمایشگاهی، در محیط بلوغ کشت داده شدند. اووسیت¬های¬ بالغ شده در گروه¬های تیماری به مدت20 ساعت با غلظت 50، 100 و 200 میکرومولار لینولئیک اسید و کنترل (لینولئیک اسید به محیط لقاح اضافه نشد) در محیط لقاح همراه با اسپرم تهیه شده از دام زنده، تیمار شدند. بعد از 20 ساعت، لقاح ارزیابی، و برای بررسی مراحل رشد و نمو و تکوین رویانی به مدت 48 ساعت در غلظت¬های مذکور لینولئیک اسید در محیط کشت sof کشت داده شدند. رویان¬ها جهت اندازه گیری بیان ژن bax، با استفاده از تکنیک rt real time pcr مورد بررسی قرار گرفتند. یافته¬ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که میزان تسهیم در گروه کنترل بیش¬ترین، و در گروه تیمار شده با غلظت 200 میکرومولار لینولئیک اسید کم¬ترین بود، هر چند از لحاظ آماری تفاوت معنی داری مشاهده نشد. هم چنین میزان تسهیم به صورت وابسته به دوز لینولئیک اسید و با رابطه¬ای معکوس کاهش پیدا کرده بود، اما با وجود این کاهش، از لحاظ آماری معنی دار نبود. اگر چه میزان تکوین سلولی نیز همانند میزان تسهیم، از لحاظ آماری تفاوت معنی داری را نشان نداد، اما گروه کنترل بیش¬ترین و گروه تیمار شده با 200 میکرومولار لینولئیک اسید کم¬ترین تکوین به مرحله هشت را سلولی نشان دادند. هم چنین میزان بیان ژن bax در گروه تیمار شده با 200 میکرومولار لینولئیک اسید بیش¬تر از سایر گروه¬های تیماری بود. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که اضافه کردن لینولئیک اسید به محیط کشت اثرات منفی بر روی تکوین رویان گوسفند دارد، اگر چه نتایج حاصل از این مطالعه معنی¬دار نبود. این اثرات منفی در غلظت 200 میکرومولار بیش¬ترین و در غلظت¬های 50 میکرومولار و 100میکرومولار کم¬تر مشاهده شد. هم چنین لینولئیک اسید منجر به افزایش بیان ژن bax شد، که می¬تواند نشان دهنده تأثیر لینولئیک اسید بر آپوپتوز باشد.

دست یابی به سیستم کشت پیشرفته برای فولیکول های پری آنترال در فناوری زیستی مربوط به تولید تعداد بالای اووسیت و ایجاد جنین آزمایشگاهی و انتقال آن بسیار مهم است. استفاده از سیستم هم کشتی مدت ها است که با هدف بهبود کیفی رویان پستانداران، شبیه سازی محیط داخلی بدن در آزمایشگاه، افزایش بقاء رویان و حمایت محیط های کشت، کاهش استرس های محیطی و متابولیسمی محیط های کشت به کار رفته است. تاثیراضافه کردن غلظت های مختلف آمونیوم در دو مرحله لقاح و تکوین آزمایشگاهی رویان گوسفند نژاد قزل و بررسی بیان ژن bcl-2 در رویان های تولید شده که از ژن های دخیل در آپوپتوز می باشد، از اهداف خاص این پژوهش می باشد. در این مطالعه اثرات غلظت های مختلف آمونیوم کلراید در محیط کشت در طول لقاح آزمایشگاهی (ivf) و کشت (ivc) و بیان ژن bcl-2 در رویان های گوسفند، در گروه های کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. تخمدان های گوسفندان نژاد قزل از کشتارگاه به آزمایشگاه دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز انتقال یافت. کمپلکس اووسیت – کومولوس جمع آوری شده در شرایط آزمایشگاهی، دمای 39 درجه سانتی گراد، حداکثر رطوبت و دی اکسید کربن 6% در قطره های محیط بلوغ اووسیت به مدت 24 ساعت انکوبه شدند. آمونیوم کلراید در غلظت های صفر µm ، 29 µm،88 µm،132 µm و 176 µm به محیط های کشت اضافه گردید. در بررسی لقاح آزمایشگاهی(ivf) کاهش معنی داری ( p=0/009 ) بین گروه ها مشاهده گردید. و از لحاظ رشد و تداوم سلولی نیز اختلاف آماری بین گروه ها معنی دار بود( p=0/02 ) . رابطه معنی داری بین بیان ژن bcl-2 و غلظت های مختلف آمونیوم بدست نیامد. این نتایج نشان می دهد که اثرات آمونیاک در لقاح و توسعه جنینی پیش از لانه گزینی در گوسفند به غلظت آمونیوم و مرحله زمانی آن بستگی دارد. علاوه بر این حضور آمونیوم در محیط کشت، اثر منفی بر رشد و نمو جنین دارد و اثر منفی آن در لقاح آزمایشگاهی بیشتر از کشت جنین می باشد.

سداب در طب سنتی به عنوان ضد بارداری و گاهی برای سقط جنین در انسان استفاده می شود.شناخت کمی در خصوص مکانیسم های ملکولی و سلولی خواص ضد باروری آن وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی بخشی از مکانیسم ضد باروری آن است. موش های ماده در سه گروه، کنترل(بدون دریافت) ، کنترل شم(دریافت نرمال سالین ml2/0( و دریافت کننده سداب (mg/kg300 در حجم ml2/0بصورت خوراکی ( تقسیم شدند. به مدت 14روز متوالی تجویز عصاره انجام گرفت. در روزهای 17 (هفته اول)، 24 (هفته دوم) ، 31 (هفنه سوم) بعد از تزریق pmsg تخمدان ها برداشته شدند و اووسیت ها استحصال شدند. اووسیت های نابالغ بعد از استحصال در محیط کشت ?mem بالغ گردیدند. و سپس به محیط کشت htf حاویmg/ml) bsa 4(انتقال داده شدند. در پروسه بلوغ و لقاح آزمایشگاهی تعداد اووسیت های gv و میزان پیشرفت آنها به اووسیت های متافاز دو، اووسیت های لقاح یافته، جنین های دو سلولی، بلاستوسیست ها و جنین های هچ شده مورد ارزیابی قرار گرفتند. بررسی هیستومورفومتری و فوق ریزبینی بر روی بافت تخمدان و شمارش فولیکول ها انجام گرفت علاوه از آن بررسی هیستوپاتولوژیک برای فولیکول های طبیعی و آترتیک نیزصورت گرفت. رنگ آمیزی هیستوشیمیایی از قبیلpas ،آلکالین فسفاتاز و سودان بلک جهت بررسی میزان آسیب به انواع فولیکول ها و همچنین بررسی اختلال متابولیکی فولیکول ها انجام گرفت. بررسی فعالیت آنتی اکسیدانتی، میزان پراکسیداسیون لیپیدی، محتوای نیتریک اکساید و ظرفیت آنتی اکسیدانتی تام در بافت تخمدان انجام گرفت. این مطالعه مشخص کرد که عصاره آبی سداب باعث کاهش معنی دار میانگین تعداد اوسیت های gv ، تعداد و درصد اووسیت های متافازll ، درصد زیگوت و لقاح ، درصد جنین های دو سلولی ، درصد جنین های مرحله بلاستوسیست، درصد جنین های هچ شده می شود. که میزان کاهش در هفته اول بیشتر از هفنه دوم و سوم بود. میانگین تعداد فولیکول های مقدماتی و فولیکول های اولیه در بین گروه های مختلف اختلاف معنی دار نداشتند. اما افزایش میانگین تعداد فولیکول های ثانویه در گروه های سداب نسبت به گروه های کنترل معنی داراست. در بررسی فوق ریز بینی علایم آپوپتوز و آسیب انواع سلول ها اعم از سلو ل های گرانولوزا و استرومای تخمدان بصورت واضح در گروه های سداب دیده شد. در بررسی هیستوشیمیایی مشخص گردید؛ که انباشت چربی و کربوهیدرات درسیتوپلاسم سلول های گرانولوزا وجود دارد. و در فولیکول های آترتیک واکنش آلکالین فسفاتاز قوی تر بود. مارکرهای اکسیداتیو در گروه های دریافت کننده عصاره در هفته اول در هر سه اندکس تغییرات معنی داری دارد و حداکثر میزان mda و no در هفته اول دیده شد. یافته های ما نشان می دهد که عصاره آبی سداب در دز mg/kg 300 تاثیرات منفی بر ساختمان و عملکرد تخمدان دارد و اووسیت های استحصال شده از حیوانات دریافت کننده عصاره به شرایط ایده ال نمی رسند و منجر به کاهش باروری می شود. بنابراین حیوانات تحت تاثیر، ناهنجاری در ساختار تخمدان و فولیکول ها دارند. و این اثرات تقریباً دو هفته بعد از تجویز به شرایط طبیعی برمی گردند. واژه های کلیدی: توان باروری آزمایشگاهی، روتاگراولوئنس، اووسیت بالغ، موش

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.