چکیده یکی از مهمترین عوامل فیزیولوژیک موثر در موفقیت رهاسازی ماهیان، توانایی تنظیم اسمزی، توسط بچه ماهیان در محل رهاسازی می باشد. در این مطالعه وضعیت سیستم تنظیم اسمزی بچه ماهیان استخوانی (کلمه، سفید و کپوردریایی) در دو مرحله تحت تنش مستقیم و افزایش تدریجی شوری بررسی شد. درمرحله اول تعداد 50 قطعه از بچه ماهیان در شوری های مختلف 0، 3، 6، 9 و 12 گرم در لیتر در سه تکرار به داخل آکواریوم (با حجم آبگیری 80 لیتر) منتقل شدند. نمونه گیری از بچه ماهیان در روز های اول، سوم، پنجم و هفتم جهت اندازه گیری پارامترهای کلسیم، منیزیم، گلوکز و هماتوکریت صورت گرفت. در مرحله دوم آزمایش بچه ماهیان تحت تاثیر افزایش تدریجی شوری های 0، 3، 6، 9 و 12 گرم در لیتر در سه تکرار (هر مرحله 90 دقیقه ) قرار گرفتند. شرایط و دمای محیط آزمایش وهمچنین نحوه نمونه گیری از بچه ماهیان (پایان هر مرحله) مانند آزمایش مرحله اول بود. بررسی نتایج در مرحله اول نشان داد که بچه ماهیان سفید در برابر شوری های مختلف 0، 3، 6، 9 و 12 گرم در لیتر نسبت به بچه ماهیان کلمه و کپوردریایی مقاوم است. اثر شوری روی میزان بازماندگی بچه ماهیان در هر سه گونه معنی دار بود(5./.>p).اثرات شوری، زمان و اثر متقابل شوری و زمان روی مقادیر گلوکز و هماتوکریت بچه ماهیان هر سه گونه معنی دار نبود(5./.<p).و در بچه ماهیان سفید اثرات شوری، زمان و اثر متقابل آن ها روی میزان کلسیم معنی دار بود(5./.>p)ولی در بچه ماهیان کلمه و کپوردریایی روی میزان کلسیم معنی دار نبود(5./.<p).بررسی نتایج در مرحله دوم نشان داد که میزان بازماندگی بچه ماهیان در هر سه گونه بیش از 95% بود. اثر شوری روی مقادیر پارامترهای کلسیم، منیزیم، گلوکز و هماتوکریت بچه ماهیان در هر سه گونه معنی دار نبود(5./.<p).وهمچنین طی این مطالعه، ارتباط مستقیمی بین تعداد و اندازه سلول های کلراید با شوری وجود داشت. واژه های کلیدی: تنظیم اسمزی، شوری، ماهی کلمه، ماهی سفید، کپوردریایی