در این تحقیق از ترکیب روش ریزاستخراج دو فازی مایع- مایع با فیبر توخالی و دستگاه طیف سنج تحرک یونی با منبع یونیزاسیون تخلیه کرونا در مد منفی جهت استخراج و اندازه گیری ترکیب 2،1- دی نیتروبنزن به عنوان نماینده ای از دسته ترکیبات نیتروآروماتیک در نمونه های آب و پساب استفاده شد. هم چنین، با قرار دادن یک جاذب در لایه داخلی فیبر، استخراج در همان شرایط به کار رفته در استخراج دو فازی مایع- مایع، بدون حلال داخل آن ا نجام شد و نتایج به دست آمده از هر دو روش استخراجی با یکدیگر مقایسه شدند. برای ساخت جاذب از فرایند سل- ژل و ترکیب آن با نانولوله های کربنی استفاده شد. برای استخراج دو فازی در سیستم حلال اثر پارامترهایی از قبیل نوع حلال استفاده شده در فیبر، قدرت یونی محلول استخراجی، دور همزن، حجم محلول آبی، زمان و دمای استخراج مورد مطالعه قرار گرفت و مقادیر بهینه به دست آمد. بهترین راندمان استخراج با حلال هگزیل استات، غلظت 1/0 گرم بر میلی لیتر از نمک nacl، دور همزدن 700 دور بر دقیقه، حجم 5 میلی لیتر از محلول آبی، زمان استخراج 20 دقیقه و دمای 35 درجه سانتیگراد مشاهده شد. ارقام شایستگی روش شامل محدوده خطی 100- 1 میکروگرم بر لیتر با مربع ضریب همبستگی 9978/0، حد تشخیص 3/. میکروگرم بر لیتر، فاکتور غنی سازی 20 و انحراف استاندارد های نسبی 7/4 و 2/5 درصد به ترتیب برای غلظت های 5 و50 میکروگرم بر لیتر به دست آمد. نمونه های زیست محیطی شامل نمونه های آب رودخانه و چاه و هم چنین پساب های انسانی و صنعتی مجتمع صنعتی فولاد مبارکه اصفهان مورد استخراج و اندازه گیری قرارگرفتند و درصد بازیابی های 107- 89 به دست آمد. در قسمت مقایسه سیستم حلال و جاذب از اکتانول به عنوان حلال قرار داده شده در دیواره ی فیبر استفاده شد و مقدار فاکتور تغلیظ 5، برای سیستم جاذب در برابر فاکتور تغلیظ 10 برای سیستم حلال به دست آمد.