زمینه و هدف: استافیلوکوک اورئوس عامل طیف وسیعی از عفونت ها، از عفونت های پوستی تا انتشار آن ها و عفونت های سیستمیک منجر شونده به نارسایی ارگانی و مرگ می باشد. مقاومت دارویی در این گروه از پاتوژن ها یک نگرانی جهانی است و نیازمند توسعه ی عوامل درمانی جدید می باشد. لایزوستافین یک نمونه از این عوامل است. لایزوستافین یک باکتریوسین تولید شده بوسیله ی استافیلوکوک سیمولانس می باشد که باعث کشتن سلول های استافیلوکوک اورئوس از طریق تخریب دیواره سلولی استافیلوکوک می شود. هدف از این مطالعه بیان بالا و بررسی فعالیت ضد استافیلوکوکی پروتئین نوترکیب لایزوستافین بر علیه استافیلوکوک اورئوس تحت شرایط in vitroو in vivo می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، قطعه حاوی ناحیه پپتید بالغ ژن لایزوستافین به طول 738 جفت باز پس از تکثیر با استفاده از روش pcr در ناقل پلاسمیدیpet32a کلون و بیان شد. پس از خالص سازی بر اساس کروماتوگرافی تمایلی، پروتئین نوترکیب لایزوستافین با روش وسترن بلات با استفاده از سرم موش های تلقیح شده با پروتئین تجاری لایزوستافین بررسی شد. سپس فعالیت ضد استافیلوکوکی لایزوستافین نوترکیب تولید شده در آزمایشگاه در شرایط in vitro و in vivo ارزیابی گردید. یافته ها: نتایج pcr و تعیین توالی نشان داد که ژن هدف به درستی در ناقل پلاسمیدی کلون شده است. بیان پروتئین با استفاده از iptg القا شد. پروتئین بیان شده بر اساس کروماتوگرافی تمایلی به وسیله کیت ni-nta تخلیص و با آنتی بادی های استفاده شده در وسترن بلات واکنش داد. پروتئین نوترکیب با وزن مولکولی 42 کیلو دالتون به دست آمد. نتایج حاصل از بررسی فعالیت ضد استافیلوکوکی نشان داد که لایزوستافین نوترکیب قادر به لیز سلولی و کشتن سلول های استافیلوکوک اورئوس در بینی حیوان می باشد. نتیجه گیری: پروتئین نوترکیب لایزوستافین قادر به لیز سلول های استافیلوکوک اورئوس می باشد، از این رو این پتانسیل را دارد که در پیشگیری و درمان عفونت های استافیلوکوکی به کار گرفته شود. بنابراین با تولید پروتئین خالص و فعال لایزوستافین در آزمایشگاه می توان آن را به عنوان یک داروی موثر برای استافیلوکوک اورئوس مطرح کرد.