توده گرانیتوییدی قاسم آباد در جنوب غرب نیشابور و در شمال غرب برگه 1:100000 کدکن و شمال شرق برگه 1:100000 شامکان، با مشخصات طول جغرافیایی ??? ?50 ?35 تا ?16 ?57 ?35 شرقی و عرض جغرافیایی ?15 ?58 تا ?57 ?36 ?58 شمالی، منطقه ای به وسعت 470 کیلومتر مربع را می پوشاند. این توده گرانیتوییدی به درون مجموعه افیولیتی سبزوار نفوذ کرده است و دارای طیف ترکیب سنگ شناسی دیوریت، کوارتز دیوریت، گرانودیوریت و گرانیت می باشد. این توده نفوذی به همراه ولکانیک های همراه آن بخشی از کمربند ولکانیکی شمال شرق ایران می باشد که عمده فعالیت آن معطوف به زمان ائوسن بوده است. آمفیبول و پلاژیوکلاز فراوانترین کانی های این مجموعه سنگی بوده ، ترکیب پلاژیوکلازها در محدوده لابرادوریت تا بیتونیت قرار گرفته و آمفیبول ها دارای ترکیب هورنبلند تا شرماکیت هورنبلند می باشند. دایک هایی با ترکیب بازالت آندزیتی، آنذزیت، داسیت و دیوریت نیز در این مجموعه تزریق شده اند. سنگ های این توده دارای ماهیت متاآلومین و کالک آلکالن پتاسیم پایین تا متوسط بوده و به گرانیتویید های نوع i تعلق دارند. نمودارهای عنکبوتی نیز نشان می دهند که نمونه های مورد مطالعه، دارای غنی شدگی در lile ها (th, k, rb) و lree ها نسبت به hfse ها می باشند. به طور کلی نمونه های مورد مطالعه در نمودارهای متمایزکننده محیط تکتونیکی در قلمرو گرانیتوییدهای قوس های آتشفشانی (vag) قرار می گیرند. ترموبارومتری برروی توده گرانیتوییدی مزبور نشان داد که بنابر نتایج حاصل از زمین فشارسنج آمفیبول اشمیت، آمفیبول ها در این توده گرانیتوییدی در فشار حدود ? کیلوبار و در عمق حدود ?? کیلومتری متبلور شده اند. زمین دماسنجی آمفیبول ها نیز با دماسنج های مختلف، تغییرات دمایی بین ??? تا ??? درجه سانتیگراد را نشان می دهند.