یکی از وظایف عمده بازار سرمایه فراهم آوردن نقد شوندگی و شرایطی است که در آن دارایی های مالی به سرعت و با کمترین هزینه در قیمت رایج بازارمورد معامله قرارگیرد. ریسک نقدشوندگی، یک ریسک سیستماتیک مهم و اضافی است که سرمایه گذاران هنگامی که بازار کاملاً نقدشوندگی ندارد با آن روبرو هستند. در این مقاله اثر کیفیت اطلاعات بر ریسک نقدشوندگی در شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1380 تا 1390 بررسی می شود. فاکتور های مورد نظر کیفیت اطلاعات شامل دقت پیش بینی سودو کیفیت اقلام تعهدی می باشد. جهت اندازه گیری کیفیت اقلام تعهدی از مدل فرانسیس (2005) وبرای دقت پیش بینی سود از معیار خطای پیش بینی استفاده شده است. پاستور و استمبا (2003)ریسک نقدشوندگی را حساسیت بازده سهام در تغییرات غیر منتظره نقدینگی تعریف کردند. در این تحقیق خصیصه های شرکت و خصیصه های بازار به عنوان متغیرهای کنترل در نظر گرفته شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد بین کیفیت اقلام تعهدی و دقت پیش بینی سود با ریسک نقد شوندگی یک رابطه معکوس و معنا داری وجود دارد.