در این تحقیق اثر پنج جیره آزمایشی، شامل جیره شاهد (فاقد مواد رنگدانه ای اضافی)، دو جیره حاوی رنگدانه طبیعی (فلفل دلمه قرمز و پودر پوست گوجه فرنگی) و دو جیره حاوی رنگدانه مصنوعی (آستاگزانتین و بتاکاروتن) روی شاخص های رشد و رنگی شدن ماهی فلاورهورن (.cichlasoma sp) مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 75 ماهی فلاورهورن در 15 آکواریوم به تعداد مساوی 5 ماهی در هر آکواریوم و به طور کاملا تصادفی توزیع شدند. بعد از تیماربندی به مدت 8 هفته ماهیان با جیره های آزمایشی مورد تغذیه قرار گرفتند. خصوصیات زیست سنجی ماهیان شامل طول کل (سانتی متر)، وزن (گرم)، نرخ رشد (گرم)، نرخ رشد ویژه (گرم/ روز) و ضریب تبدیل غذایی هر دو هفته یک بار به مدت 8 هفته تعیین شد. در پایان آزمایش از هر تیمار 6 ماهی برای اندازه گیری کاروتنوئید کل به طور تصادفی انتخاب شد، و مقدار کاروتنوئید کل از روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد. تیمارهای تغذیه شده با غذای حاوی رنگدانه شیمیایی آستاگزانتین درصد بیشتر تجمع رنگدانه (05/0 میکروگرم بر گرم) را در بافت خود نشان دادند. دو تیماری که با جیره های حاوی بتاکاروتن و فلفل دلمه تغذیه شدند مقدار تجمع کمتری از رنگدانه (039/0 میکروگرم بر گرم) را نسبت به آستاگزانتین نشان دادند. تیمار تغذیه شده با جیره حاوی گوجه فرنگی نیز تفاوت معنی داری با تیمار شاهد نداشت (05/0<p). همچنین بیشترین مقدار رشد در تیمار آستاگزانتین و کمترین مقدار در در تیمار شاهد مشاهده شد (05/0<p).

منطقه 24 هکتاری مورد نظر این تحقیق، در شمال غربی تبریز واقع گشته و جنگلکاری به عمل آمده در آن با گونه های سنجد و زبان گنجشک، در خلال سالهای 53 و 54 انجام یافته است. در این تحقیق، به منظور ارزیابی و بررسی میزان موفقیت و سازگاری گونه های کاشته شده، 95 قطعه نمونه 3 آری به روش نمونه برداری تصادفی – سیستماتیک برداشت گردیده و خصوصیات کمی و کیفی درختان مورد اندازه گیری و محاسبه قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده، اختلاف معنی داری در ec خاک در عمق 20-10 سانتیمتری رویشگاه های سنجد و زبان گنجشک با منطقه شاهد (در سطح آماری 5%)، در اسیدیته خاک در عمق های 20-10 و 10-0 سانتیمتری زبان گنجشک و منطقه شاهد (در سطح آماری 5%)، در کربن آلی خاک در عمق های 20-10 و 10-0 سانتیمتری زبان گنجشک و سنجد (در سطح آماری 5%)، در نیتروژن خاک در عمق های 20-10 و 10-0 سانتیمتری سنجد و زبان گنجشک (در سطح آماری 5%) و منطقه شاهد (در سطح آماری 1%) و در میزان فسفر خاک در عمق های 20-10 و 10-0 سانتیمتری زبان گنجشک و سنجد با منطقه شاهد (در سطح آماری 1%) مشاهده گردید. تعداد در هکتار سنجد 129 و زبان گنجشک 364 اصله بوده و درصد زنده مانی کل گونه ها، 46% است. میانگین قطر سنجد 82/5 و زبان گنجشک 13/6 سانتیمتر و میانگین ارتفاع سنجد 59/2 و زبان گنجشک 66/2 متر است. رویشگاه مورد مطالعه، در سن 30 سالگی، برای گونه زبان گنجشک، از موفقیت بالاتری برخوردار است. میانگین سطح مقطع در هکتار گونه های سنجد و زبان گنجشک به ترتیب، 32 و 35 سانتیمتر مربع است. 47 درصد درختان سنجد، فرم تنه قوسی و 58 درصد درختان زبان گنجشک، فرم تنه قائم دارند. 89 درصد درختان سنجد و 71 درصد درختان زبان گنجشک، دارای تنه هایی چند شاخه می باشند. 6/49 درصد درختان سنجد و 5/56 درصد درختان زبان گنجشک دارای تقارن تاج مطلوب می باشند. 77 درصد درختان سنجد و زبان گنجشک دارای کیفیت تنه مطلوب، 95 درصد درختان سنجد و 91 درصد درختان زبان گنجشک سالم و 88 درصد درختان سنجد و 75 درصد درختان زبان گنجشک دارای تاج پوشش پرشاخه می باشند.