چکیده این تحقیق در راستای هدف طراحی و ساماندهی پیاده راه مطلوب به عنوان بستری برای مراسم آیینی و مذهبی ایام محرم وصفر، بدنبال تبیین کیفیات یک پیاده راه مطلوب و نحوه تعامل مراسم مذهبی ایام محرم و صفر به عنوان عامل هویتی و فرهنگی با ساختار کالبدی پیاده راه به عنوان فضای شهری است. رابطه ای متقابل که می بایست به عنوان عاملی تاثیر گذار و حائز اهمیت در طراحی شهری به آن توجه داشت. پیاده راه ابزاری برای فعالیت جمعی است بخصوص در ارتباط با اقتصاد شهری، کیفیت محیطی و سلامت اجتماعی و به تعبیری می-توان گفت پیاده راه یک فضای شهری است. از طرفی دیگر مراسم مذهبی ایام محرم و قفر به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار بر ساختار شهر از دیرباز مطرح بوده و زبان شهرسازی بافت قدیم شهرهای سنتی ما گویای این موضوع می باشد. در واقع ساختار این مراسم مذهبی عامل ایجاد نوعی پیوند میان انسان، کالبد، تاریخ و فضا بوده است که درک ناصحیح و عدم توجه کافی به آن در طرح های توسعه شهری بعضاً دیده می شود. بررسی بافت قدیم شهر مشهد با توجه به خاستگاه اعتقادی عمیق شیعی آن و جایگاه فعلی این شهر به عنوان یکی از شهر های بزرگ مذهبی جهان اسلام در رابطه با این زمینه دارای اهمیت است. تبیین و تحلیل محدوده ای خاص از این بافت بر اساس اسناد و مدارک و اطلاعات جمع آوری شده از 30 مورد کاریری مذهبی در رابطه با این مراسم ، نتایجی را در خصوص طرح معیارهای موثر بر انتخاب یک مسیر برای این نوع مراسم و اثر پذیری تبعی بافت مشخص نموده است. توجه به این معیارها در روند برنامه ریزی و ساماندهی مسیر های پیاده در این با فت می تواند سبب شکل گیری پیاده راهی مطلوب به عنوان عرصه ای جهت ایجاد و تقویت مناسبات آیینی-مذهبی ایام محرم و صفر شود. واژه های کلیدی : پیاده راه - مراسم مذهبی ایام محرم و صفر- - بافت قدیم مشهد .