در این پژوهش سعی بر آن است که چگونگی توزیع فضایی و پراکنش مراکز مالی و بانک ها در شهر مشهد مورد بررسی قرار گیرد. جهت دستیابی به هدف فوق شاخص های مراکز مالی و بانک ها، تراکم جمعیت، کاربری های اداری، تجاری، درمانی، فرهنگی و اقامتی مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق این پژوهش توصیفی تحلیلی می باشد که در آن از مدل موران و مدلaverage nearest neighbor استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر این است که پراکنش مراکز مالی با تراکم جمعیت همبستگی فضایی ندارد، در عین حال این مراکز با کاربری های تجاری در شهر مشهد بیشترین همبستگی فضایی را داراست. همچنین پراکنش مراکز مالی در سطح شهر مشهد به صورت خوشه ای می باشد.