در بین بخش های اقتصادی کشورها، بخش کشاورزی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بخش کشاورزی تولید کننده اصلی مواد غذایی داخل کشور و تأمین کننده بخش بزرگی از اندوخته ارزی کشور می باشد. در کشور ایران، بخش کشاورزی با تأمین بخش وسیعی از نیاز غذایی داخل کشور و تأمین امنیت غذایی کشور، ایجاد اشتغال، افزایش درآمد ملی و سرانه از اهمیت بالایی برخوردار است.از آنجایی که تداوم و افزایش تولید محصولات کشاورزی در کشور ایران مستلزم سرمایه گذاری مناسب است، بنابراین ضرورت انجام سرمایه گذاری کافی در بخش کشاورزی آشکار می باشد. عوامل متعددی بر سرمایه گذاری در بخش کشاورزی تأثیرگذار هستند، از جمله این عوامل سیاست های پولی و مالی هستند. برآورد دقیق چگونگی تأثیر سیاست های پولی و مالی بر سرمایه گذاری در بخش کشاورزی جهت استفاده مناسب از این سیاست ها از اهمیت خاصی برخوردار است که در این پایان نامه مورد مطالعه قرار می گیرد. در تحقیق حاضر تأثیر سیاست های پولی و مالی بر سرمایه گذاری خصوصی در بخش کشاورزی تجزیه و تحلیل شده و به صورت کمی برآورد شده است. برای انجام این تحقیق از آمار سری زمانی 1346-1385 و روش خودرگرسیونی با وقفه های گسترده (ardl) استفاده می شود. نتایج تحقیق نشان می دهد که سرمایه گذاری دولت به عنوان سیاست مالی دولت در بخش کشاورزی، تأثیر مثبت و معنی دار و سیاست پولی با تأمین نقدینگی موردنیاز سرمایه گذاران نیز تأثیر مثبت و معنی دار در سرمایه گذاری خصوصی در بخش کشاورزی داشته اند. همچنین یافته های حاصل از الگوی تصحیح خطا نشان داد که 885 /0- از عدم تعادل هر دوره در دوره بعد تعدیل می گردد.