دمای هوا از مهم ترین متغیرهای هواشناسی بوده که در مطالعات مختلف از جمله پیش بینی وضع هوا، بررسی های زیست محیطی، تبخیر-تعرق و غیره کابرد فراوان دارد. با توجه به این که پارامترهای مختلفی از جمله بازه زمانی، نوع پوشش سطح، وضعیت اقلیمی و فصول بر دمای هوا تاثیر گذارند، این متغیر دارای الگوهای زمانی و مکانی متفاوتی می باشد. شناخت این الگوها در مکان های مختلف مستلزم وجود داده های اندازه گیری شده می باشد که کمبود ایستگاه های اندازه گیری و نقطه ای بودن این داده ها محدودیت هایی را برای بررسی پیوسته این تغییرات به وجود می آورد. استفاده از داده های سنجش از دور علاوه بر رفع مشکل کمبود دادهای ایستگاهی، می تواند داده هایی بصورت پیوسته در اختیار محققان قرار دهد. در برخی مطالعات تلاش شده است تا با کمک تصاویر ماهواره ای، دمای حداکثر، حداقل و میانگین هوا استخراج گردد، که خطای برآورد آن ها در حدود 2-3 درجه سلیسیوس است، در حالی که دقت قابل قبول برای این داده ها به طور کلی در حدود 1-2 درجه سلسیوس در نظر گرفته شده است. هدف اصلی در این مطالعه برآورد دمای حداکثر بر اساس دمای سطح زمین ( ts)با استفاده از تصاویر سنجنده مودیس و بر مبنای روشهای آماری می باشد. بدین منظور دو مدل آماری شامل مدل رگرسیونی ساده و چند متغیره خطی، ارائه گردید . مطالعه در منطقه شمال شرق ایران با استفاده از داده های 20ایستگاه هواشناسی که در استان های;خراسان شمالی، جنوبی، رضوی; سمنان، کرمان و یزدواقع شده اند و داده های نرده ای سطح زمین از سنجنده مودیس .بدین منظور 9 مدل آماری شامل مدل رگرسیونی ساده و چند متغیره خطی، اریه گردید . مطالعه در منطقه شرق ایران با استفاده از داده های ایستگاه های هواشناسی 6 استان خراسان شمالی، جنوبی، رضوی سمنان، کرمان و یزد و داده های نرده ای سطح زمین از سنجنده مودیس در سال 2000-2005 صورت پذیرفت. در مرحله واسنجی مقادیرmbe و rmseو r2 مدل ها به ترتیب تقریبا کم تراز 01/0،حدود4تا5و حدود 8/0 به دست آمده اند.و در مرحله اعتبارسنجی این مقادیربه ترتیب کمتر از8/2، بین 4تا6 و بالای 7/0 به دست آمد.