هدف: در این مطالعه به بررسی نتایج درمان غیرجراحی در بیماران با دررفتگی آرنج و شکستگی سر رادیوس و زائده کرونوئید پرداختیم. روش مطالعه: این مطالعه case-series بر روی 17 بیمار که طی سالهای 1387 تا 1391 به بیمارستان های امیرالمومنین سمنان و امام حسین شاهرود مراجعه نمودند و تحت درمان غیرجراحی به علت دررفتگی آرنج و شکستگی سر رادیوس و زائده کرونوئید قرار گرفتند، انجام شد که نتایج درمانی در آنها تعیین گردید. یافته ها: پس از سه ماه، 8/11 درصد از بیماران محدودیت حرکتی عملکردی آرنج، 4/29 درصد درد آرنج، 8/11 درصد ناپایداری آرنج و 9/5 درصد اسیفیکاسیون هتروتوپیک داشتند و پس از شش ماه، 8/11 درصد از بیماران محدودیت حرکتی عملکردی آرنج، 6/17 درصد درد آرنج، 8/11 درصد ناپایداری آرنج و 6/17 درصد اسیفیکاسیون هتروتوپیک داشتند. نتیجه گیری: در انتها بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه چنین استنباط می شود که درمان غیرجراحی روشی موثر و کم عارضه در بیماران با دررفتگی آرنج و شکستگی سر رادیوس و زائده کرونوئید محسوب می گردد. کلیدواژه ها: درمان غیرجراحی، دررفتگی آرنج، شکستگی سر رادیوس، شکستگی کرونوئید