در این تحقیق، کامپوزیت های زمینه آلومینیوم تقویت شده با درصد های وزنی 0/5، 1، 2، 5، 10 و 15 از ذرات کاربید سیلیسیم و رس تولید شده با روش متالورژی پودر مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. پس از انجام پرس و شکل دهی نمونه ها، در محیط کوره حاوی گاز خنثی آرگون، عملیات زینترینگ در دو دمای 600 و 650 انجام شد. پس از زینترینگ، نمونه ها توسط آزمون های مختلف فیزیکی و مکانیکی مورد تحقیق و بررسی قرار گرفتند که می توان به آزمون های چگالی، سختی، استحکام خمشی و بررسی ریزساختاری اشاره کرد. مشاهده شد با افزایش درصد وزنی ذرات تقویت کننده تا مقدار بهینه، تمامی خواص مورد بررسی با توجه به چگالی نمونه، بهبود می یابند. در نتایج آزمون استحکام خمشی مشخص شد که با افزایش درصد وزنی تقویت کننده، پیک نیرو افزایش، میزان جابجایی تا شکست کاهش (کاهش انعطاف پذیری) و همچنین مدول یانگ افزایش می یابد. با افزایش درصد وزنی تقویت کننده میزان سختی افزایش و چقرمگی شکست کاهش می یابد. با مطالعه ریزساختار نمونه ها توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی مشاهده شد با افزایش درصد وزنی ذرات تقویت کننده، مکانیزم شکست از نرم به ترد تبدیل یافته است. همچنین وجود ذرات فاز ثانویه یا همان تقویت کننده، باعث کاهش اندازه دانه ها می شود. در پایان مشخص شد که نمونه هایی که در دمای 650 زینتر شدند، خواص بهتری را نسبت به نمونه های زینتر شده در دمای 600 دارا می باشند. همچنین با توچه به نتایج کلی، میزان 1% وزنی ذرات تقویت کننده به عنوان مقدار بهینه برای افزودن به زمینه آلومینیومی در نظر گرفته شد.