گردوی ایرانی (persian walnut) با نام علمی juglans regiaجزو گونه های مهم تجاری و با سطح زیر کشت وسیع می باشد. به منظور مطالعه میکوفلور مرتبط با لکه برگی، شانکر، سرشاخه میری و پوسیدگی میوه گردو طی ماه های بهار، تابستان و پاییز سال 1390 از مناطق مختلف گردوکاری استان کردستان نمونه برداری به عمل آمد. نمونه ها در پاکت های جداگانه با ذکر محل و تاریخ به آزمایشگاه منتقل شدند. جداسازی و خالص سازی جدایه ها به روش تک اسپور و یا با قرار دادن قطعه ای از بافت آلوده ضد عفونی شده روی محیط کشت pda (سیب زمینی- دکستروز- آگار) انجام شد. در مجموع 234 جدایه از قارچ های هیفومیست و سیلومیست به دست آمد که بر اساس ریخت شناسی پرگنه و ویژگی های میکروسکوپی در 7 جنس و 11 گونه قرار گرفتند. گونه های neomarssoniella juglandis، phoma dictamnicola، alternaria alternata و cladosporium pseudocladosporioides از برگ، گونه های cytospora chrysosperma،c. cincta ، botryosphaeria dothidea، alternaria arborescens، a. radicina و endoconidioma populi از شاخه و گونه phoma nigrificans از میوه جداسازی شدند. هفت گونه n. juglandis، c. chrysosperma، c. cincta،b.dothidea ،a. alternata ، a. arborescens و a. radicina قبلاً در ایران شناسایی شده اند. از این میان سه گونه a. alternata ، a. arborescens و a. radicina برای اولین بار از گردو و گونه های cladosporium pseudocladosporioides،phoma nigrificans، p. dictamnicola و endoconidioma populi برای اولین بار از ایران گزارش می شوند.