هنر ایران از اواخر دوران صفوی و با ورود اولین آثار هنری غربی به ایران با هنر غرب آشنا و از آن تاثیر پذیرفت، شکل این تاثیرپذیری ها در دوران مختلف، متفاوت بوده است. در دوران قاجار و پهلوی با اعزام تعدادی از هنرمندان به خارج از کشور، به منظور آشنایی با هنر غربی، اولین نشانه های نوگرایی در هنر ایران دیده شد. سپس با تاسیس مدارس و دانشکده های هنری و با حضور مدرسان خارجی و ایرانی تحصیل کرده در خارج از کشور، این تاثیرات بیشتر شده و شکل دیگری به خود گرفت. حمایت های حکومت پهلوی از هنرمندان نوگرا و شکل گیری اولین دوسالانه ها و جشنواره های هنری، این هنر را تبدیل به جریان هنری غالب در ایران کرد. پس از آن و با وقوع انقلاب 1357 و سپس جنگ ایران و عراق، هنر انقلابی و هنر مقاومت، جریان غالب هنری در ایران می شود. در سال 1375 و با از سرگرفته شدن بی ینال ها هنر مدرن و به ویژه هنر آبستره مجددا روی کار آمد. در دوران اصلاحات ( 1376) و با رونق دوباره گالری ها خرید و فروش آثار به شکل جدی تری دنبال شد. با شکل گیری حراج هایی امثال کریستی در دبی ( 2005 م) بازار و اقتصاد هنر بر شکل گیری مدهای هنری تاثیر مستقیم گذاشت و با بررسی آثار پرفروش در گالری ها و حراجی های هنری می توان به مد های هنری رایج پی برد.