یکی از اساسی ترین مقوله های حیات بشری مسأله ی زنان است. به میزان توجه به موضوع زنان، جامعه از سلامت و پویایی و تعالی برخوردار می گردد و بدون اهتمام و تلاش به مسایل این گروه، امکان برخورداری از نسلی سالم، خلاق، پرتحرک و پویا وجود ندارد؛ چرا که زنان نیمی از پیکره ی جامعه هستند و تأثیری مستقیم در سعادت و شقاوت نیم دیگر این پیکره دارند. لذا پرداختن به سیمای زن در آثار بسیاری از شاعران و نویسندگان دیده می شود. زن به مثابه ی حقیقتی محض در سخن آنها تجلی بسیاری از اسطوره ها، مضامین و معانی وسیع هم چون زیبایی، عشق و نیمه ناتمام روح آدمی بوده است. از جمله نویسندگانی که توجه به موضوع زن و ترسیم سیمای زن در آثارش در ادبیات معاصر بسیار بارز است، نوال سعداوی می باشد، سعداوی انسانی روشنفکر و معتقد به اصالت زنان است. وی نویسنده ی پرکاری است که در حدود پنجاه اثر داستانی و غیرداستانی خود، به موضوعاتی چون قوانین تبعض آمیز خانواده، پیوند مسأله ی زن با دیگر مسایل اجتماعی از جمله تاریخ، سیاست، دین، اخلاق، پزشکی و ... پرداخته است. و دلیل اصلی اسارت و زیردست بودن زن عرب را مولود نظام طبقاتی مرد سالاری می داند. سعداوی با طرح مسأله ی زن عرب، آن ‏هم از دیدگاه جنسی که کمتر کسی به آن پرداخته بود، با استقبال فراوانی رو به رو شد. وی با ارتباط دادن این مسأله به دیگر جنبه‏های زندگی اجتماعی، گستره ی پهناوری را در چارچوب‏های نظری خود گنجاند. نویسنده در خصوص برخی موضوعات راه افراط را پیموده است و با توجه به برداشت های نادرست او در برخی از موارد می توان این برداشت را داشت که برخی باورها و عقاید وی با آراء و نظریات اسلام مغایرت دارد. در این پژوهش برآنیم مباحث فکری وی در مورد مسأله ی زن و جایگاه او در جامعه ی مصر را، مورد مطالعه قرار دهیم؛ و از آنجایی که در نوشته هایش وضعیت زنان به خوبی تصویر شده است، سعی شده شرایط را بررسی و در صورت لزوم با نظر اسلام مقایسه کرد.