به منظور تعیین مقدار مناسب و بررسی اثر اسیدهای آلی روی بقا، عملکرد رشد، ترکیبات لاشه و برخی شاخص های خونی بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss) (با وزن اولیه 05/0 ± 45/3 گرم)، آزمایشی با به کارگیری چهار جیره غذایی که شامل جیره گروه شاهد (بدون استفاده از اسید آلی)، تیمار 1 (استفاده از اسید آلی به میزان 1 گرم در کیلوگرم)، تیمار2 (استفاده از اسید آلی به میزان 2 گرم در کیلوگرم) و تیمار 3 (استفاده از اسید آلی به میزان 3 گرم در کیلوگرم)، صورت پذیرفت. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. بیومتری ماهیان هر دو هفته یکبار صورت گرفت و میزان افزایش وزن ماهیان در هر گروه ثبت شد. میزان غذای مصرفی به صورت روزانه ثبت می گردید. اختلاف معنی داری در وزن نهایی، ضریب رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی، کارآیی پروتئین و میزان غذای مصرفی بین گروه های آزمایشی مشاهده نشد (05/0<p). البته اختلاف معنی داری بین درصد بقا در تیمار 1 و گروه شاهد مشاهده شد (05/0p<) در صورتی که میان گروه شاهد و تیمار یک با تیمارهای 2 و 3 اختلاف معنی داری وجود نداشت (05/0<p). از نظر ترکیبات لاشه اختلاف معنی داری بین تیمارهای مختلف مشاهده نشد (05/0<p). میزان گلبول سفید در تیمار 1 به طور معنی داری بالاتر از سایر گروه ها بود (05/0>p) ولی، هیچگونه اختلاف معناداری در میزان گلبول قرمز و هموگلوبین بین گروه های آزمایشی مشاهده نشد (05/0<p). بالاترین میزان هماتوکریت در تیمار 1 ملاحظه شد که اختلاف معنی داری (05/0>p) را با گروه شاهد نشان داد با این حال، هیچگونه اختلاف معناداری بین گروه شاهد و تیمار یک با تیمار 2 و 3 مشاهده نشد (05/0<p). در مجموع با توجه به نتایج این تحقیق اینگونه به نظر می رسد که افزودن ترکیب اسیدهای آلی به میزان 1 گرم در کیلوگرم به جیره غذایی بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان، به علت بهبود شاخص های خونی که شامل افزایش هماتوکریت و گلبول سفید و افزایش بقای بچه ماهیان ممکن است مفید واقع گردد.