در طول سال های اخیر به خاطر انتخاب نادرست پیمانکاران در صنعت ساخت و ساز شاهد از دست رفتن منابع مالی زیادی در ایران بوده ایم .معرفی صحیح و انتخاب پیمانکار از میان پیمانکاران تأیید صلاحیت شده می تواند یکی از استراتژی های کلیدی برای چنین مشکلاتی باشد. طبیعت چنین تصمیم گیری هایی معمولاً پیچیده می باشد و در این رابطه فاکتور های کمی و کیفی زیادی برای ارزیابی می تواند مورد استفاده قرار گیرد .با بررسی های انجام گرفته در آیین نامه ها معیار های مهم برای ارزیابی صلاحیت پیمانکاران ساخت از جمله تجربه حرفه ای ، کیفیت و ایمنی ، تعداد کار های جاری ، منابع و مدیریت شرکت را می توان مورد توجه قرار داد. در این پایان نامه برای ارزیابی وضعیت پیمانکاران سه مدل مورد بررسی قرار گرفته است. مدل های اول و دوم از گروه تصمیم گیری چند معیاره و مدل سوم از گروه سیستم خبره می باشد. با توجه به اینکه برای ارزیابی معیار های مختلف پیمانکاران از عبارات توصیفی استفاده می شود مدل های مجموع ساده وزین فازی و شباهت به گزینه ایدهآل فازی مدل های مناسبی برای ارزیابی وضعیت پیمانکاران می باشند. در این مدل ها بر اساس عبارات توصیفی از اعداد فازی مثلثی و ذوزنقه ای استفاده شده است و یک سیستم تصمیم گیری چند معیاره بر مبنای تیوری مجموعه فازی برای رتبه بندی بندی پیمانکاران و صلاحیت پیشنهاد شده است. در مدل های پیشنهادی وزن فازی معیار ها با استفاده از روش باکلی محاسبه شده و سپس از روش شباهت به گزینه ایده آل فازی و مجموع ساده وزین فازی برای رتبه بندی پیمانکاران و نیز صلاحیت آنها استفاده شده است و مدل های پیشنهادی با ارایه یک مثال عددی مورد بررسی و تحلیل حساسیت قرار گرفته است. با توجه به کاستی های مدل های قبلی و اینکه ماهیت مسیله فازی می باشد مدل سوم که همان سیستم خبره فازی می باشد مورد بررسی قرار گرفت .در این مدل پس از تهیه توابع عضویت و قوانین اگر آنگاه با توجه به نتایج تحلیل پارامتر های مناسب سیستم استنتاج انتخاب شد که مشاهده شده است که سیستم max-min بهترین نتایج را به ما می دهد، ورودی این سیستم نمره پیمانکار برای معیار های مختلف می باشد و خروجی سیستم نیز نمره صلاحیت پیمانکار می باشد. با این سیستم می توان به خوبی پیمانکاران را ارزیابی کرد و از ورود پیمانکاران فاقد صلاحیت به عرصه اجرایی پروژه های کشور جلوگیری نمود.