سطوح پارچه با شیارهای تشکیل شده توسط نخ های تار و پود، در دو جهت منظم شده است. در نقاط تقاطع نخ تار و پود، نخ از بدنه پارچه برآمده می شود و بطور چشمگیری روی یکنواختی، خصوصیات اصطکاکی و ظاهر پارچه اثر می گذارد. بدون اثر متقابل نخ ها در نقاط تقاطع، پارچه بافته شده مانند دو صفحه جدا از هم می باشد که از نخ های موازی و جدا جدا تشکیل شده است. برآمدگی سطح پارچه تنها وابسته به هندسه پارچه و تکمیل پارچه نیست، بلکه به ساختار نخ(که موثر از سیستم های ریسندگی است) و رفتار خمشی نخ نیز وابسته است. ، در این پروژه نقش قطر نخ پود از جنس پنبه بر میزان خیز نخ پود در پارچه بررسی شده ، این بررسی از این جهت که روی سطح پارچه تأثیر زیادی دارد دارای اهمیت می باشد . برای بررسی میزان خیز نخ ، مدل تیر دو سر گیردار در نظر گرفته شده است . همچنین برای بررسی این موضوع حالت انحناء کوچک در نظر گرفته شد . دو سر نخ پود در محل دو تار هم راستا بصورت گیردار در نظر گرفته شد بطوریکه وسط این دو تکیه گاه، نخ پود توسط نیروی تار به سمت پایین خم می شود . در این تحقیق با در نظر گرفتن تیوری های الاستیک، یک رابطه تیوریک برای خمش نخ پود در پارچه بیان شد، برای بررسی و تایید مدل، نخ هایی با پنج نمره مختلف تهیه و به عنوان پود در پارچه استفاده شد. خیز ماکزیمم نخ های پود در پارچه با روش میکروسکوپی و نرم افزار فتوشاپ محاسبه شد. در این حالت این نتیجه بدست آمد که با افزایش نمره نخ (ne) و به عبارت دیگر با کاهش قطر نخ پود ، میزان برآمدگی نخ پود افزایش می یابد. این میزان خیز (y) در واقع همان برآمدگی نخ از سطح پارچه می باشد که به عوامل هندسی پارچه و خصوصیات نخ بستگی دارد ، از قبیل تراکم تار که در اینجا فاصله دو تکیه گاه می باشد . نتایج همچنین نشان داد که تغییرات خیز ماکزیمم نخ پود بر حسب قطر نخ در حالت عملی انطباق خوب و قابل قبولی با مدل تیوری دارد. در انجام این تحقیق با فرض ثابت بودن سایر عوامل ، تنها تأثیر تغییرات در نمره نخ پود روی میزان خیز نخ از سطح پارچه بررسی شد .