در دنیای کنونی، مدیریت سرمایه در گردش کارا می تواند از یک سو به عنوان یک مزیت رقابتی برای واحدهای اقتصادی تلقی شده و از سوی دیگر عملکرد مالی، نقدینگی و سود آوری شرکت ها را تحت تأثیر قرار دهد. از طرفی هیأت مدیره و مدیرعامل به طور مستقیم و سهامداران به طور غیر مستقیم مسئول تدوین کلیه سیاست های شرکت از جمله سیاست گذاری ها در خصوص مدیریت سرمایه در گردش می باشند. از آن جایی که سرمایه در گردش غیر ضروری و ناکارا به دلیل پیامدهای منفی بر ثروت سهامداران مطلوب شرکت ها نیست، بنابراین سیاست مدیریت سرمایه در گردش بهینه و کارا برای شرکت ها امری لازم و اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. در این راستا، مکانیزم های حاکمیت شرکتی می تواند از عوامل اثرگذار بر مدیریت سرمایه در گردش شرکت ها محسوب شود و در ایجاد و تداوم سیاست های صحیح مدیریت سرمایه در گردش نقش مهمی را ایفا کند. در این پژوهش رابطه بین حاکمیت شرکتی و کارایی مدیریت سرمایه در گردش مورد بررسی قرار گرفته است. نمونه آماری این پژوهش شامل 102 شرکت واجد شرایط از بین شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران است و دوره زمانی پژوهش از ابتدای سال 1381 تا پایان سال 1390 می باشد. برای اندازه گیری کارایی مدیریت سرمایه در گردش مدت زمان وصول حساب های دریافتنی، مدت زمان نگهداری موجودی کالا، مدت زمان پرداخت حساب های پرداختنی و چرخه تبدیل وجه نقد به همراه سه معیار دیگر محاسبه و برای اندازه گیری حاکمیت شرکتی، از یک شاخص استفاده شده است. همچنین برای آزمون فرضیه های پژوهش از معادلات رگرسیون چند متغیره و نیز داده های ترکیبی استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از وجود رابطه معنادار معکوس بین حاکمیت شرکتی و مدت زمان وصول حساب های دریافتنی و مدت زمان پرداخت حساب های پرداختنی است. همچنین نتایج پژوهش نشان دهنده رابطه معنادار مستقیم حاکمیت شرکتی با مدت زمان نگهداری موجودی کالا و نسبت جاری می باشد. از طرفی یافته های پژوهش نشان داد که حاکمیت شرکتی بر چرخه تبدیل وجه نقد، سطح نگهداشت وجه نقد و کارایی تبدیل وجه نقد تأثیری ندارد.