مسوولیت مدنی دولت و کارکنان آن اندیش? نسبتاً جدیدی است که مباحث گوناگونی را پدید آورده است که در بار? آن دو گونه مبنا مطرح شده است: مسوولیت مبتنی بر تقصیر و مسوولیت مبتنی بر عدم تقصیر. در بحث مربوط به مسوولیت مبتنی بر تقصیر، تأمل پیرامون این موضوع خواهد بود که مسوولیت مدنی دولت بر چه مبانی استوار است؟ آیا همانند حقوق خصوصی تقصیر، مبنای مسوولیت مدنی دولت است؟ و این مبنا در خصوص دستگاههای عریض و طویل اداری، چه جوانبی دارد؟ آیا دولت می تواند نسبت به زیانی که در وقوع آن تقصیری نداشته مسوول شناخته شود؟ در مسوولیت مبتنی بر عدم تقصیر نیز به طرح آخرین نظریه های موجود پرداخته شده است. در بخش فقهی نیز با استفاده از قواعد فقهی سعی شده است تا مبانی مسوولیت مدنی بررسی گردد و در نهایت به مسوولیت مدنی دولت نسبت به اعمال قضات در این بخش پرداخته شده است. در این پایان نامه، نظریه های مبتنی بر عدم تقصیر مبنایی مناسب تر برای مسوولیت دولت نسبت به اعمال کارکنان اش به نظر می رسد، همان گونه که در مقررات راجع به مسوولیت مدنی دولت نسبت به اعمال قضات نیز به گونه ای این نظریه تأیید شده است.

خانواده نهاد مقدسی است و تمام ادیان در تمام ادوار به آن اهمیت داده اند. در دین مبین اسلام نیز شارع مقدس با تأکید ویژه ای که بر تشکیل خانواده و حفظ آن دارد، به منظور رضایت زوجین از زندگی مشترک حقوقی را در روابط زناشویی برای زن و شوهر در نظر گرفته است. یکی از مباحثی که در دعاوی خانوادگی و به طور کلی در زندگی مشترک مطرح است مسائل مربوط به نشوز است، که در اصطلاح شرع به تخلف زن یا مرد از تکالیف متقابلی است که در راستای تحکیم نظم در خانواده بر هر یک از آنان واجب شده است اطلاق می گردد.طبق نصوص شرعی شاخص ترین تکالیف زن و شوهر در خانواده سرپرستی مرد، تأمین غذا، لباس و سایر هزینه های آن و پذیرش مدیریت مرد از سوی زن و پیروی از دستورات اوست. با توجه به معنای نشوز، فقها عبوسی زن در برابر مرد و تأخیر در اجرای دستورات وی از جمله نشانه های نشوز زن و سرپیچی از استمتاع جنسی همسر و خروج از منزل بدون اجازه او را از مصداق های نشوز زن برشمرده اند. نشوز زن معضلی در نظام خانواده است که خداوند هنگام بروز نشانه های آن با راهکار موعظه زن از سوی مرد از وقوع آن پیش گیری می نماید. در صورت بی اثر بودن موعظه، از طریق ترک بستر و در نهایت تنبیه بدنی غیر مبرّح زن، مرد را در رویارویی درست با نشوز زن راهنمایی می کند تا حتی الامکان از تداوم نزاع در خانواده جلوگیری شود. از پیامدهای حقوقی نشوز، سقوط نفقه و حق قسم، طلاق و انتخاب همسر دوم برای مرد فرض شده است. نشوز اختصاص به زن ندارد، گاهی از مرد نیز سر می زند. نشوز مرد ناسازگاری با زن و سرپیچی در ادای حقوق اوست که اسلام مراجع ذی صلاح قانونی نظیر قاضی را مسوول رویارویی با آن می-داند تا از طریق گفتگوی منطقی و پندآمیز، تنبیه هایی مانند فاصله انداختن بین زن و شوهر و احیاناً تعزیر مرد، وی را اصلاح کند. اگر مرد از زن خود منزجر گردد و به قصد طلاق بر وی نشوز کند، و زن از مطلقه شدن خود ترس داشته باشد در این حالت اسلام توصیه می کند با گذشت از برخی حقوق خود با هم مصالحه نمایند، چون صلح برای آنان از طلاق و نزاع بهتر است.در شرع اسلام با توجه به تفاوت های زن و مرد، حقوق و وظایف عادلانه ای برای هر یک در نظر گرفته شده و تنها تفاوت ها منشأ اختلاف در بعضی از حقوق و تکالیف گردیده است.