نام پژوهشگر: علی دادار

اثر هرس سبز و تنک گل بر صفات کمی و کیفی انگور رقم کشمشی
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان - دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی 1391
  فاطمه صادقیان   علی دادار

چکیده هرس سبز یا تابستانه مکمل هرس زمستانه بوده و در طی فصل رشد گیاه انجام میگیرد. هرس سبز در افزایش صفات کمی و کیفی میوه موثر میباشد. عمل تنککردن خوشههای انگور در مرحله تشکیل حبهها در ارقامی که خوشههای متراکم حاصل میکنند، موجب کاهش تعداد حبه و افزایش کیفیت میوه میشود. به منظور بررسی اثر هرس سبز در زمانهای مختلف، بر صفات کمی و کیفی میوه انگور رقم کشمشی آزمایشی با آرایش فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی در سال 1390 انجام گرفت. همچنین برای بررسی اثر روغنپاشی بر صفات کمی و کیفی میوه انگور رقم کشمشی، آزمایشی در طرح اسپیلت پلات با آرایش فاکتوریل در سال 1390 اجرا گردید. صفات مورد بررسی در این پژوهش، شامل صفات کمی و کیفی از جمله: وزن خوشه، وزن حبه، طول و عرض خوشه، طول و عرض حبه، تعداد خوشه و حبه، عملکرد بوته، سطح برگ، مواد جامد محلول، اسیدیته کل، پی اچ، رنگ و آفتاب سوختگی حبه، درصد تنک خوشه، سوختگی برگ و تعداد شاتبری بودند. نتایج نشان داد که اکثر تیمارها تاثیر معنیداری بر صفات کمی و کیفی میوه در سطح احتمال 1% داشت. در بررسی اثر سطوح مختلف هرس و زمان انجام آن مشخص شد که هرس شش گرهای در زمان آبگیری حبه در مقایسه با سایر سطوح هرس سبب بهبود صفات کمی و کیفی گردید. براساس نتایج بهدست آمده، کاربرد سطوح مختلف غلظت روغن سبب کاهش تعداد حبه در خوشه و در نتیجه افزایش طول حبه و وزن آن شد. همچنین این تیمار سبب افزایش مواد جامد محلول گردید. بین نوع روغنها تفاوت معنیداری بر اکثر صفات مورد بررسی مشاهده نگردید. سطوح 4% روغنها سبب بیشترین درصد آفتاب سوختگیبرگها گردید. واژگان کلیدی: هرس سبز، تنک گل، روغن، حبه، خوشه.

بررسی اثرات استفاده از هورمون جیبرلین بر روی رشد و عملکرد پیاز خوراکی از طریق تیمار بذر
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان تهران - دانشکده علوم پایه 1393
  محمود صفدری   علی دادار

این پژوهش به منظور بررسی اثرات تیمارهای مختلف غلظت هورمون جیـبرلین (0،250،500 و750 میلی¬گرم بر لیتر) و زمان¬های مختلف تیمار (صفر، 6،12و 18 ساعت) بر رشد رویشی گیاه پیاز خوراکی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان شمالی به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک¬های کاملاً تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. نتایج تجزیه مستقل داده¬ها نشان داده که عملکرد پیاز بطور معنی¬داری تحت تاثیر زمان تیمار هورمون قرار نگرفت؛ امّا درغلظت 500 میلی¬گرم بر لیتر، بیشترین عملکرد را نشان داد. همچنین نتایج اثر مستقل زمان روی صفات رویشی نشان می¬دهد که طول ساقه، تعداد برگ و قطر یقه تفاوت چندان معنی¬داری در اثر زمان تیمار از خود نشان نداد. ولی بر ارتفاع بوته اثر معنی¬داری نشان-داد. غلظت هورمون بر روی همه صفات رویشی اثر معنی¬داری نشان می¬دهد؛ بطوریکه غلظت 500 میلی-گرم بر لیتر اثر مثبت معنی¬داری بر روی طول ساقه، تعداد برگ و ارتفاع بوته دارد. ضمنا بیشترین اثر مثبت معنی¬دار بر روی قطر یقه مربوط به غلظت صفر(تیمار شاهد) می¬باشد. همچنین نتایج حاصل از جدول واریانس اثرات متقابل زمان تیمار و غلظت هورمون بر صفات رویشی نشان داد که اثر متقابل بین تیمار زمان 12 ساعت و غلظت 500 میلی¬گرم بر لیتر بیشترین تاثیر را بر افزایش تعداد برگ و ارتفاع بوته دارد؛ ولی این اثر بر طول ساقه، مثبت ولی غیرمعنی¬دار است؛ در حالیکه اثر متقابل زمان شاهد و غلظت 750 میلی¬گرم بر لیتر بر قطر یقه معنی¬دار می¬باشد. ضمنا نتایج حاصل از بررسی اثرات متقابل این تیمارها بر صفات زایشی و عملکرد نشان می¬دهد که تیمار زمان 12 ساعت و غلظت 500 میلی¬گرم بر لیتر هورمون بیشترین تاثیر را بر تعداد پیاز کوچک، متوسط، تعداد کل و وزن پیاز کوچک و پیاز متوسط دارد و تیمار زمان شاهد و غلظت 500 میلی¬گرم بر لیتر هورمون، بیشترین تاثیر را بر تعداد پیاز بزرگ، وزن پیاز بزرگ و وزن کل پیاز دارد