فلج مغزی یک بیماری حسی حرکتی است که کنترل قامت و حرکت را تحت تأثیر قرار داده و موجب اختلال و ناهنجاری غیر پیش رونده در مغز در حال رشد است. این بیماری یکی از دلایل اصلی و رایج اختلالات تکاملی دوران کودکی است. کودکان مبتلا به فلج مغزی با اختلالاتی در عملکرد بدن مثل اسپاستی سیتی، کاهش قدرت عضلانی و کنترل انتخابی حرکت روبه رو هستند که ممکن است فعالیت های عملکردی و مشارکت در زندگی روزمره را محدود سازند. هدف از این مطالعه تأثیر 8 هفته برنامه تمرینی مقاومتی پیش رونده بر برخی فاکتور های جسمانی، حرکتی و رفتاری کودکان فلج مغزی همی پلژی می باشد. به این منظور 16 کودک فلج مغـزی هـمی پلژی 4-12 سال در سطح1و2 سیستم طبـقه بندی عملکرد حرکتی درشت (gmfcs) مراجعه کننده به مراکز کاردرمانی شهر ایلام انتخاب شدند. پروتکل تمرین شامل 16 جلسه 1 ساعته تمرینات مقاومـتی پیش رونده در گروه های عضلانی هدف گروه آزمایش(8 نفر) بود. ابزار مورد استفاده در این پژوهش مقیاس طبقه بندیgmfcs، قدرت عضلانی اندام فوقانی توسط دینامومتر دیجیتالی و عملکرد حرکتی درشت توسط ابزار اندازه گیری عملکردی درشت (gmfm-88)، آزمون لک لک برای اندازه گیری تعادل ایستا وآزمون تعادلی برخاستن و رفتن(tug) برای اندازه گیری تعادل پویا و از پرسشنامه توانایی-ها و مشکلات(sdq) برای ارزیابی وضعیت رفتاری این کودکان استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل های آماری نشـان داد که قدرت گروه های عضلانی تمرین کرده، راه رفتن، دویدن و پریدن از پیـش آزمون به پس آزمون بهبود یافت( p<0/05). همچنین این فاکتور ها به همراه وضعیت رفتاری در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل ارتقاء پیدا کرد ( p<0/05). بنابراین الگوی نتایج تحقیق پیشنهاد می کند که انجام تمرینات مقاومتی پیش رونده موجب بهبود عملکرد حرکتی درشت، افزایش قدرت ایزومتریک دست برتر، بهبود تعادل و توانایی راه رفتن کودک ونیز باعث مشارکت بیشتر کودکان فلج مغزی در فعالیت ها و در نتیجه بهبود در مشکلات رفتاری این افراد می شود.

هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان شیوع چاقی و ارتباط آن با سطح فعالیت بدنی در دختران 7-12 سال شهرستان جوانرود بود. در پژوهش حاضر 335 دختر 7-12 سال از بین 2316 دانش آموز دختر مقطع ابتدایی شهرستان جوانرود به طور تصادفی انتخاب شدند. در این پژوهش قد، وزن، سن، نسبت دور کمر به دور لگن، ضخامت چربی زیر پوستی دو نقطه ای سه سر و ساق در دانش آموزان دختر اندازه گیری شد. برای تعیین سطح فعالیت بدنی آزمودنی ها از پرسشنامه استاندارد فعالیت بدنی بک استفاده شد که به 280 نفر از کودکان پرسشنامه داده شد که آن را تکمیل نمایند. برای تعیین سطح آمادگی هوازی کودکان نیز از آزمون yo-yo استفاده شد که 91 نفر از کودکان آزمون yo-yo را اجرا کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری p?0.05 استفاده شد. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که شیوع چاقی و اضافه وزن در دختر 7-12 سال شهرستان جوانرود به ترتیب 4.77 و 7.76 درصد است. همچنین ِیافته ها نشان داد که بین رده های وزنی (لاغر، نرمال، دارای اضافه وزن و چاق) با سطح فعالیت بدنی در دختران 8 و 11 سال (p=0.02، r=-0.33) و دختران 9 سال (p=0.02 ،r=-0.30) رابطه معکوس و معنی دار وجود دارد؛ اما، در دختران 7، 10 و 12 سال ((r=-0.28,p=0.07) , (r=-0.20 , p=0.27) , (r=-0.22,p=0.09)) رابطه معنی دار وجود ندارد. همچنین بین bmi و سطح فعالیت بدنی در دختران 7، 8، 10، 11 و 12 سال((p=0.005,r=-0.39),(p=0.00,r=-0.5), (p=0.03,r=-0.33),(p=0.00,r=-0.52),(p=0.008,r=-0.39)) رابطه معکوس و معنی دار وجود دارد؛ اما، در دختران 9 سال رابطه ی معنی دار مشاهده نشد ( r=-0.18،p=0.18). بین درصد چربی بدن و سطح فعالیت بدنی نیز در دختران 11 و 12 سال ((r=-0.38 , p=0.01), ( r=-0.47, p=0.001) )رابطه معکوس و معنی دار مشاهده شد؛ اما، در دختران 7، 8، 9 و10 سال ((p=0.79,r=-0.04),(p=0.4,r=-0.11),(p=0.21,r=-0.18),(p=0.06,r=-0.24)) رابطه معنی دار مشاهده نشد. بین سطح فعالیت بدنی و نسبت دور کمر به دور لگن در دختران 7، 10، 11 و 12 سال ((p=0.03,r=-.33),(p=0.02,r=-0.44),(p=0.04,r=-0.29),(p=0.00 , r=-0.44)) رابطه معنی دار مشاهده شد؛ اما، در دختران 8 و 9 سال ((p=0.37,r=-0.12),(p=0.52,r=-0.08)) رابطه معنی دار مشاهده نشد. از آنجایی که پژوهش حاضر نشان داد که بین شیوع چاقی و اضافه وزن، نسبت دور کمر به دور لگن و درصد چربی با سطح فعالیت بدنی همبستگی متوسط و ضعیفی وجود دارد، سطح فعالیت بدنی کمتر می تواند یکی از دلایل اضافه وزن و چاقی در کودکان باشد.