منطقه شمالی ایران به ویژه مازندران و گلستان، سرشار از هنرهاست؛ در میان هنرهای گوناگون، هنر فلزکاری این خطه، خصوصا در دوره اسلامی، بنا به دلایل مختفی مانند کمبود موزه های استانی، نگهداری اشیاء در گنجینه ها، کمتر مورد توجه و پژوهش قرار گرفته است و هنوز منبع مکتوب مستقلی درباره این آثار هنری به دست نیامده است؛ بیشترین آثار بر جای مانده، متعلق به دوران سلجوقی، صفوی و قاجاری است و از دیگر دوره های اسلامی، اثر قابل ملاحظه ای یافت نشده است. بررسی های اولیه نشان می دهد، همانندی بسیار نزدیکی میان نقشمایه های آثار فلزی به دست آمده در مازندران و گلستان با نقشمایه های آثار فلزی خراسان خصوصا در دوره سلجوقی وجود دارد. دسته ای دیگر از نقشمایه ها نیز با نقوش دوره ساسانی و نقشمایه های هندسی سفالینه های پیشا تاریخی مطابقت دارند. با توجه به اثر محور بودن پژوهش حاضر، هدف اصلی این پژوهش را شناسایی و معرفی این نقشمایه ها و بهره گیری از آنها در طراحی نشان روز جهانی صنایع دستی در بر می گیرد تا به موجب آن، بازتابی از اصل و هویت ایرانی- اسلامی نمایان شود. در ساخت نشان نیز از تکنیک جواهر سازی سنتی و در مواردی جزیی از قلمزنی استفاده شده است. اطلاعات اولیه این پژوهش به صورت کتابخانه ای و میدانی است و در تدوین آن از شیوه توصیفی- تحلیلی استفاده شده و با مطالعه تطبیقی، بررسی شده است.

عزاداری برای خامس آلعباودیگرافرادخاندان عترت ازشعائرارزشمندمکتب تشیع در دین اسلام می¬باشد. این عزاداری¬ها و مراسم مرتبط با آن به تدریج موجب ترویج و نشرفرهنگی خاص گردید.عزاداری واقعه¬ی عاشورا به عنوان یک حرکت معنوی جنبه¬های مختلفی از هنر را در نزد حامیان خود گسترش داد. از جمله این هنرها ساخت اشیاء و ملزومات نمادینی است که در مراسم عزاداری واقعه¬ی عاشورا به صورت تمثیلی و نمادین بکاربرده می¬شوند. این اشیاء هر یک به نوعی اشاره به جنبه¬ای از ارزش¬ها و پیام¬های این واقعه دارد. در این پایانامه به طور مشخص از میان این اشیاء به معرفی پنجه¬های فلزی عاشورایی پرداخته شده است که در موزه¬ی محرم شهر تبریز نگهداری می¬شوند. این پنجه¬ها متعلق به محدوده¬ی جغرافیایی استان آذربایجان شرقی و به لحاظ قدمت مربوط به اواخر دوره¬ی قاجار تا عصر حاضر می¬باشند. این مجموعه به عنوان منبع الهام در طراحی برای ساخت زیورآلات در نظر گرفته شده است. هدف از بررسی این پنجه¬ها، به نوعی درک قابلیت¬های مفهومی، بصری و زیبایی آن¬ها و بکارگیری این ظرفیت¬ها در حوزه¬ی ساخت زیورآلات بوده است. پرداختن به چنین مقولاتی که نوعی خاص از فرهنگ ایرانی¬ـ¬اسلامی محسوب می¬شوند، در حوزه¬های طراحی محصولات هنری می¬تواند منجر به بروز جنبه¬های نو در طرح و نقش گردد. علاوه بر آن، این امر باعث حضور و پر رنگ¬تر شدن ارزش¬های معنوی در زندگی روزمره¬ خواهد گردید. شیوه¬ی گردآوری نمونه¬های این پایانامه از طریق عکاسی مستقیم بوده و جمع¬ آوری مطالب نیز به صورت کتابخانه¬ای و اطلاعات مربوط به داده¬ها بعضا‍ً به صورت میدانی و برگرفته از اطلاعات موزه¬داران انجام پذیرفته است. همچنین نگارش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی بوده است.