قرن بیست، قرن سرعت درپیشرفت علوم، تکنولوژی وتحولات فکری است. درسالهای پنجاه وشصت سده بیستم یک گرایش ادبی درفرانسه به ظهورمی رسد که رمان نو نام دارد. این جنبش تمام اصول رمان های پیشین را زیرسوال می-برد. دگرگونی اثر میشل بوتوربا ساختارروایی غیرخطی، استفاده ازضمیردوم شخص جمع وکادرفضایی متحرک (قطار) یکی ازبهترین نمونه های رمان نو بحساب می آید: لئون دلمون مردی چهل وپنج ساله است که درپاریس زندگی می کند. اواززندگی یکنواخت و فروپاشیده ای که در کنارهمسر(هانریت) وفرزندانش دارد، به ستوه آمده است. درسفرهای کاری اش به رم با زن جوان ایتالیایی به نام سسیل آشنا می شود. درکناراین زن جوان و بخصوص در این شهرتاریخی اواحساس خوشایندی پیدا می کند. بنابراین، دوسال بعد ازاین آشنایی، لئون برای فرار از زندگی ملال آورش با قطاری راهی رم می شود که به سسیل اطلاع دهد برای اوکاری درپاریس پیداکرده است، واینکه قراراست ازهمسرش جداشود وبا اودرپاریس زندگی کند؛لئون قصد داردتغییراتی درزندگی اش ایجاد کند. اما درطول سفر، این پروژه ی تغییر، کم کم درذهنشخصیت دچارفروپاشی می شود. کادرمکانی متحرک و برخورد با مسافران دیگردرقطار و همچنین رفت وبرگشت زمان، فکر شخصیت را آشفته می کند. در واقع ساختارمنحصربفرد کتاب که یکی از ویژگیهای رمان نومی باشد بستری می شود برای این رویداد. لئون دلمون به آینده همسروفرزندانش می-اندیشد؛ او باهراس به زندگی خود درکنارسسیل فکرمی کند؛ که چه خواهد شد؟ ایا درکنارسسیل خوشبخت خواهدشد؟ او نگران ومردد است. بعدازکلنجاربا خود، لئون در می یابد که این ماجرا راه حل درستی برای مشکلات زندگی اش نخواهد بود. تصمیم می گیرد به دیدارسسیل نرود وبه زندگی قبلی خود درکنارخانواده اش بازگردد.

le xxe siècle est le temps où nous pouvons voir la couleur foncée des événements sociaux dans le sort des gens ainsi que dans l’art et la littérature. c’est une époque où la moralité et l’humanité perdent peu à peu leurs valeurs et les plaisirs excessifs loin de toute responsabilité prennent leurs places. a ce sujet, les deux écrivains engagés de ce siècle, exupéry et orwell, décident de redonner à l’homme sa valeur perdue et lutter contre les simplifications excessives du monde moderne. ils le font par la présentation de nouveaux modèles de points de vue aux gens dans leurs œuvres le petit prince et la ferme des animaux. exupéry soccupe à la question de l’homme moderne pour lui démontrer le désastre de l’immoralité qui se répande chaque jour. orwell veut aussi présenter à sa façon la réalité de la conduite des gens sous l’oppression des média et des censures. dans le petit prince, l’auteur met en scène des personnages accablés par les vices qui ont affaiblies leur maîtrise de soi. il nous provoque à les regarder par les lunettes d’un enfant pur qui n’a jamais vu un homme et qui vient d’une autre planète. orwell entraîne ces mêmes personnages isolés et habités dans leur univers personnel, dans une société où tous doivent vivre ensemble et arranger également un mouvement social. exupéry et orwell ont, tous deux, pour objectif de faire évoluer l’homme et ses intrigues dans la vie. mais, ils choisissent chacun un monde propre pour étudier. a vrai dire, nous pouvons voir les personnages du petit prince qui se répètent dans le récit d’orwell démontrant par leur démarche les deux aspects de la vie d’un individu par l’étude de son univers: aspect

résumé depuis la création de la culture écrite, il est rare quune œuvre soit dépourvue de reflet de la culture populaire dans ses diverses manifestations, y compris ladage et les proverbes. ceux-ci constituent les éléments clés de toute langue supportant le poids des traditions et des coutumes, lhistoire, le caractère et la vision dune nation. les proverbes français et persans touchant des éléments de la nature, ont des affinités et des divergences. selon cette recherche, les caractéristiques communes des quatre éléments de la nature dans les deux cultures ont leurs racines dans l’antiquité et la mythologie. lorsque ces caractéristiques sont généraux et n’appartienne pas au contexte culturel spécial, elles créent des proverbes équivalents et communs dans le folklore des deux cultures françaises et persanes. mais, lorsqu’elles prennent place dans un contexte géographique et culturel propre à chaque nation, elles sont à lorigine des proverbes particuliers qui reflètent la culture et la manière de vie du peuple concerné. cest létude comparative de cette analogie ou la particularité des proverbes français et persans que nous avons abordé au cours de cette recherche.