حکمروایی خوب شهری فصل مترک تمام کنشگران اجتماعی و ریش در چشم انداز مدیریت عمومی نو دارد که از اواخر دهه 1980 با ابتکار عمل بانک جهانی و مر کز اسکان بشر سازمان ملل و سایر نهادهای بین المللی در ادبیات توسعه وارد شده است و در واقع رهیافتی ساختار شکنانه به برنامه ریزی توسعه شهری دارد و با مشارکت و کنش متقابل میان بازیگران اصلی مدیریت شهری یعنی جامعه مدنی، حکومت و بازار و بخش خصوصی، از یگانه الگوی توسعه شهری و مبتنی بر عقلانیت ابزاری گذر کرده و متشکل بر بنیان سرمایه اجتماعی شهروندان و عقلانیت ارتباطی الگوی جایگزین شهرنشیی ارتباطی را پیش می گیرد. هدف اصلی تحقیق حاضر سنجش میزان سرمایه اجتماعی با شاخص های (اعتماد عمومی،اعتماد نهادی، مشارکت رسمی، مشارکت غیره رسمی(مذهبی)، مشارکت غیره رسمی(همیارانه)،آگاهی و توجه )و سنجش شاخص های حکمروایی خوب شهری(قانونمندی، مسئولیت پذیری، شفافیت، کارائی و اثر بخشی)، و ارتباط بین سرمایه اجتماعی و حکمروایی و تآثیری که سرمایه اجتماعی بر حکمروایی دار را بیان می کند. روش تحقیق مطالعه حاضر از نوع پیمایشی بوده، داده های این پژوهش با استفاده از پرسشنامه که پایایی آن با انجام پیش آزمون و تحلیل داده های پرسش نامه مذکور و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ 850/0 می باشد و به روش نمونه گیری چند مرحله ای بدست آمده است.جامعه آماری شهروندان قروه ای بودند که تعداد 388 نفر با استفاده از فرمول کوکران انتخاب گردیدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها ازon sample t test، ضریب همبستگی پیرسون، ، رگرسیونenter در فضای نرم افزار20 spss مورداستفاده شده است.یافته های این تحقیق نشان می دهد که میانگین سرمایه اجتماعی شهروندان شهر قروه ای در یک طیف 5 قسمتی 2.53 است. همچنین میانگین حکمروایی خوب شهری برای شهروندان در یک طیف 5 قسمتی 2.55است که در میان شهروندان هم سرمایه اجتماعی و حکمروایی خوب در سطح پایینی قرار دارد. همچنین طبق آزمون های هبستگی پیرسون، بیانگر این است که بین سرمایه اجتماعی و حکمروایی خوب شهری رابطه همبستگی مستقیم برقرار می باشد و میزان همبستگی 350/. می-باشد. نهایتا نتایج رگرسیون enter نشان داده که ضریب تعیین برابر 254/0 می باشد که بیانگر این است که 254/0 درصد تغییرات حکمروایی خوب شهری توسط سرمایه اجتماعی تبیین می شود.